Kornel Makuszyński - biografia, wiersze, twórczość

Kornel Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju jako jedyny syn i siódme dziecko Julii Ogonowskiej i Edwarda Makuszyńskiego, pułkownika wojsk austriackich, który zmarł nim jego syn ukończył dziesięć lat. Już w gimnazjum wybijał się na tle uczniowskiej społeczności – usunięto go ze szkoły za satyrę na duchownego, który wykładał w placówce. Po przeprowadzce z rodzinnej miejscowości do Przemyśla również i tam nie zagrzał długo miejsca w murach szkolnych – tam wydalono go z kolei za pojedynek na rewolwery o pannę. Ostatecznie znalazł się we Lwowie, gdzie już jako czternastolatek tworzył utwory poetyckie. W 1900 roku ukazały się jego debiutanckie wiersze w czasopiśmie „Słowo Polskie”. Młody wiek autora zdziwił kierującego tytułem Jana Kasprowicza, uznanego poetę. Tenże z czasem zaproponował mu współpracę i od 1904 roku Makuszyński stanowił część redakcji, recenzując sztuki teatralne.

Kornel Makuszyński edukację kontynuował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie na kierunkach: polonistyka i romanistyka oraz na Sorbonie w Paryżu, gdzie zgłębiał filologię romańską. Sporo podróżował po Europie, w dodatku w bardzo artystycznym towarzystwie – Władysława Orkana, Leopolda Staffa i samego Kasprowicza. W 1914 roku wraz z żoną został aresztowany. Dzięki pomocy przyjaciół udało im się zamieszkać w Kijowie, gdzie literat kierował Teatrem Polskim. Po wojnie otrzymał pracę w czasopismach warszawskich np. „Rzeczpospolitej” i tam też się przeniósł. Współpracował również z wieloma tatrzańskimi czasopismami jak „Głos Zakopiański” czy „Młody Taternik”. Zafascynowany naturą w górach oraz zakopiańskim folklorem opiewa je w swoich dziełach, jednak najbardziej znany jest z twórczości dla dzieci i młodzieży: Panna z mokrą głową (1932), Wyprawa pod psem (1935), Awantura o Basię (1937), Szatan z siódmej klasy (1937) czy Szaleństwa panny Ewy (1937). Jednak gdy w 1933 roku wydał Przygody Koziołka Matołka z ilustracjami Mariana Walentynowicza, jego nazwisko na stałe zapisało się w kanonie polskiej literatury.

Podczas drugiej wojny światowej prawie zginął - bomba wysadziła jego mieszkanie i stracił wszystkie rękopisy m.in. przygotowywanych do wydania Drugich wakacji szatana. Okupację niemiecką przeżył w stolicy, współpracując podczas powstania warszawskiego z prasą powstańczą. Po jego zakończeniu trafił do niemieckiego obozu w Pruszkowie. Po wyjściu z obozu Kornel Makuszyński osiadł na stałe w Zakopanem, gdzie zmarł 31 lipca 1953 roku w zapomnieniu, krytykowany przez socrealistów jako „dający zły przykład młodzieży”, utrzymywał się dzięki dawanym przez żonę lekcjom muzyki.

Kornel Makuszyński - wiersze, utwory, twórczość

Kornel Makuszyński - wydania

Epoka literacka: XX-lecie międzywojenne