Kiedy nie będzie po mnie nic,
Kiedy mnie spotka cudny skon,
Skon z twoich ust,
Kiedy zamilknie każdy dzwon,
Kiedy nie będzie po mnie nic,
Tylko historya bladych lic,
Śmiertelnych chust;
Tylko historya mętnych słów,
Spękanych ust,
Historya obłąkanych snów,
Prócz tego nic...
Nikt moich nie spamięta lic,
Nikt moich nie spamięta słów,
Nie namaluje moich snów,
Słonecznych widzeń chorych głów —
I nie zostanie po mnie nic:
Z rzezanych skrzyń,
Z pomiędzy wstąg,
Wydobądź najdziwniejszą z ksiąg,
Z rzezanych skrzyń,
Z pomiędzy wstąg...
Gdy się rozsnuje smutek w krąg,
Wyjdź na ugory moich łąk,
Które są kwietne w księdze ksiąg.
Rzuć na nią kwiatów zeschłych pąk,
A potem wszystką siłą rąk,
Do piersi ciśnij księgę ksiąg,
Z rzezanych wydobytą skrzyń.
A potem w chmurze wspomnień płyń,
Kędy się złota chwieje łódź,
Płynąca w ciszy z dali w dal,
I gwiazdy, duszy mojej rzuć
W głębinę fal...
A potem na topiele jedż,
Kędy się moja rwała sieć,
Kędy łowiłem, rybak zły,
Z Chrystusem wespół złote sny...
Na głębie jedź, na głębie płyń,
Gdzie Chrystus płakał w męce mąk...
Z rzezanych skrzyń,
Z pomiędzy wstąg,
Wydobądź najsmutniejszą z ksiąg,
A potem z cudnych wołaj ócz,
Co w oczach legło snem i śni:
Słoneczność dni,
Minionych dni...
Tęsknocie dobrą dawszy dłoń,
Po mlecznych drogach włócz się... włócz...
Wspomnienia goń.
Niech ci zapuka mocno skroń,
Niech ci tajemnie trysną łzy,
Albowiem piękne miałem sny,
Dziecinne sny...
Jakiś cię mocny chwyci żal,
Senny się ozwie jakiś zew,
Gdy myśli poślesz w siną dal
Jak roje mew,
Płaczących mew...
Kiedy nie będzie po mnie nic,
Kiedy zapomnisz moich lic...