Charakterystyka profesora Gąsowskiego

Autorka charakterystyki: Adrianna Strużyńska.

Profesor Paweł Gąsowski to na­uczy­ciel hi­sto­rii w szko­le, do któ­rej uczęsz­cza Adam Ci­sow­ski.

Charakterystyka profesora Gąsowskiego

Pro­fe­sor Gą­sow­ski w roli na­uczy­cie­la hi­sto­rii pra­cu­je od trzy­dzie­stu lat, dla­te­go sta­je się zmę­czo­ny na­ucza­niem mło­dzie­ży. Do pra­cy mo­ty­wu­ją go do­sko­na­łe wy­ni­ki uczniów z siód­mej kla­sy. Jest z nich dum­ny, cie­szą go do­bre oce­ny. Ucznio­wie lu­bią pro­fe­so­ra Gą­sow­skie­go, po­nie­waż jest łagodny i życzliwy.

Na­uczy­ciel jest zszo­ko­wa­ny, gdy oka­zu­je się, że Ci­sow­ski od­krył jego me­to­dę eg­za­mi­no­wa­nia uczniów. Pro­fe­sor od lat wy­zna­czał do od­po­wie­dzi trzech uczniów, wy­bie­ra­jąc co dzie­sią­te­go z nich. Prze­chy­trze­nie przez na­sto­lat­ka spra­wi­ło, że pro­fe­sor miał ocho­tę zre­zy­gno­wać z pra­cy. Gą­sow­ski za­czął oba­wiać się, że w rze­czy­wi­sto­ści ucznio­wie ni­cze­go nie umie­ją, uczą się tyl­ko, gdy wie­dzą, że zo­sta­ną od­py­ta­ni.

Na­uczy­ciel nie jest mściwy, nie za­mie­rza ka­rać kla­sy za oszu­stwo, je­śli Adaś po­now­nie wy­ka­że się spry­tem. Uczeń mu­siał prze­wi­dzieć, kto zo­sta­nie prze­py­ta­ny w so­bo­tę. Pro­fe­sor pró­bo­wał go prze­chy­trzyć, sto­su­jąc sta­rą me­to­dę, ale Ci­sow­ski do­my­ślił się, że wła­śnie tak się za­cho­wa. Gą­sow­ski nie wy­cią­gnął kon­se­kwen­cji oszu­stwa, a na­wet zaprzyjaźnił się z Adamem Cisowskim. Na­zwał go „sza­ta­nem”, ze wzglę­du na jego nie­zwy­kłą prze­bie­głość.

Gą­sow­ski jest do­świad­czo­nym na­uczy­cie­lem, mężczyzną w podeszłym wieku. Ma buj­ne, siwe wło­sy i srebr­ną bro­dę. Na jego twa­rzy przez więk­szość cza­su go­ści zdzi­wie­nie, ja­sne oczy są sze­ro­ko otwar­te. Męż­czy­zna wy­róż­nia się eks­cen­trycz­nym ubio­rem. Ma na so­bie strój z bia­łe­go płót­na, któ­ry kro­jem przy­po­mi­na wo­rek po­kut­ny.

Pro­fe­sor nie założył własnej rodziny. Wol­ny czas spę­dza z przy­ja­ciół­mi, któ­rych za­pra­sza do sie­bie na pre­fe­ran­sa. Gą­sow­ski jest zwią­za­ny z młod­szym bra­tem, Iwo oraz jego żoną i cór­ką, Wandą. Wy­sy­ła im pie­nią­dze, po­nie­waż wie, że brat nie ra­dzi so­bie z za­ra­bia­niem pie­nię­dzy. Pro­fe­sor nie może bier­nie ob­ser­wo­wać, jak ro­dzin­ny ma­ją­tek w Bej­go­le po­pa­da w ru­inę.

Gą­sow­ski jest gotowy do pomocy rodzinie. Gdy bra­ta­ni­ca opo­wia­da mu o dziw­nych wy­da­rze­niach w dwor­ku, po­sta­na­wia po­pro­sić o po­moc Ada­ma Ci­sow­skie­go. Pro­fe­sor sta­rał się być cier­pli­wy wo­bec młod­sze­go bra­ta, ale w koń­cu do­szło mię­dzy nimi do kon­fron­ta­cji. Łagod­ny na­uczy­ciel nie mógł dłu­żej zno­sić za­cho­wa­nia ode­rwa­ne­go od rze­czy­wi­sto­ści Iwo, któ­ry sku­piał się wy­łącz­nie na swo­ich ob­li­cze­niach. Pod wpły­wem pro­fe­so­ra, ma­te­ma­tyk spa­lił swo­je no­tat­ki oraz po­sta­no­wił za­jąć się do­mem i ro­dzi­ną.

Na­uczy­ciel pro­wa­dzi lek­cje w spe­cy­ficz­ny spo­sób. Prze­ka­zu­je uczniom subiektywną wizję historii. Sku­pia się na wy­da­rze­niach i po­sta­ciach, któ­re go fa­scy­nu­ją. Igno­ru­je za to nie­in­te­re­su­ją­ce dla sie­bie za­gad­nie­nia. Gą­sow­ski za­chwy­ca się szcze­gól­nie Na­po­le­onem. Gdy na­uczy­ciel po­pro­sił do od­po­wie­dzi nie­przy­go­to­wa­ne­go Ka­cza­now­skie­go, Ci­sow­ski pod­po­wia­dał mu, aby mó­wił o Na­po­le­onie. Gą­sow­ski jest roztargniony, o czym świad­czy sy­tu­acja z li­sta­mi. Na­uczy­ciel był prze­ko­na­ny, że je wy­słał, ale za­pro­sze­nia zo­sta­ły w jego kie­sze­ni. Rów­nież pod­czas lek­cji, pro­fe­sor czę­sto za­my­śla się i wpa­tru­je w je­den punkt, co wy­wo­łu­je kon­ster­na­cję uczniów. Gą­sow­ski jest po­sta­cią po­zy­tyw­ną, wpro­wa­dza­ją­cą w po­wie­ści ele­men­ty ko­micz­ne.


Prze­czy­taj tak­że: Iwo Gąsowski - charakterystyka

Ak­tu­ali­za­cja: 2022-08-11 20:23:11.

Sta­ra­my się by na­sze opra­co­wa­nia były wol­ne od błę­dów, te jed­nak się zda­rza­ją. Je­śli wi­dzisz błąd w tek­ście, zgłoś go nam wraz z lin­kiem lub wy­ślij ma­ila: kon­takt@po­ezja.org. Bar­dzo dzię­ku­je­my.