Zbrodnia i kara - opracowanie

Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego to historia Rodiona Raskolnikowa, mężczyzny, który morduje lichwiarkę, by sprawdzić swoje teorie na temat natury zbrodni i kary. Raskolnikow jest postacią złożoną, a jego działania można interpretować wielorako. Niektórzy czytelnicy widzą w nim postać tragiczną, inni - zimnokrwistego mordercę. Niezależnie od tego, jaki jest nasz stosunek do Raskolnikowa, nie da się zaprzeczyć, że Zbrodnia i kara jest powieścią porywającą i dającą do myślenia.

Powieść rozpoczyna się od zbrodni Raskolnikowa. Morduje on siekierą starszą kobietę, lombardową. Raskolnikow uważa, że staruszka jest bezwartościową istotą ludzką, która zasługuje na śmierć. Uważa też, że zabijając ją, wyświadcza społeczeństwu przysługę. Po zabójstwie Raskolnikow popada w stan wyczerpania psychicznego i fizycznego.

Poczucie winy zaczyna go dręczyć i popada w paranoję, że zostanie złapany. Zwierza się swojej przyjaciółce Sonii, która przekonuje go, by oddał się w ręce policji. Raskolnikow zostaje aresztowany i postawiony przed sądem. Zostaje uznany za winnego i skazany na siedem lat Syberii.

Podczas pobytu na Syberii Raskolnikow przechodzi przemianę. Upokarzają go surowe warunki i świadomość, że jest przestępcą. Zrozumiał prawdziwą naturę zbrodni i kary.