Głównym bohaterem słynnej powieści Fiodora Dostojewskiego zatytułowanej „Zbrodnia i kara” jest Rodion Raskolnikow. Dzieło to opowiada głównie o popełnionym przez niego morderstwie i o jego konsekwencjach. Jednak Dostojewski wprowadza także wiele innych bardzo istotnych postaci pobocznych, towarzyszących Raskolnikowowi w jego drodze. Ponieważ Zbrodnia i kara to powieść polifoniczna, to czytelnik zapoznaje się z różnymi poglądami postaci takich, jak Razumichin, przyjaciel Raskolnikowa.
Razumichin to swoiste przeciwieństwo Raskolnikowa. Znajduje się w podobnej co on sytuacji materialnej, ale nie odbiera mu ona dobrego samopoczucia - mężczyzna ten jest pogodny, wynajduje plusy w swojej sytuacji i wciąż próbuje znaleźć uczciwe źródło utrzymania, by odmienić swój los. Czytelnik ma okazję poznać poglądy i przekonania Razumichina dotyczące socjalizmu, Dostojewski pozwala im bowiem wybrzmieć w tekście.
Razumichin nie jest zwolennikiem socjalizmu, nie uważa, by miał on szansę sprawdzić się na gruncie rosyjskim. Mimo własnej niedoli i życia w biedzie nie staje się on entuzjastą rozwiązań, które miałyby mu zapewnić społeczne wsparcie i systemowe metody pomocy. Razumichin stara się każdego dnia radzić sobie samodzielnie, zarabiając na życie i nieustannie szukając kolejnej pracy.
Socjaliści to w przekonaniu Razumichina obcy myśliciele, którzy nie rozumieją jego ojczyzny. Ich poglądy w jego przekonaniu nie przystają do rosyjskich standardów i nie są w stanie się do nich dopasować. Nie sądzi on zatem, że socjalizm ma prawo sprawdzić się w Rosji. Oprócz tego Razumichin wychodzi z założenia, że skoro on sam sobie radzi w takich warunkach, to niepotrzebne jest odgórne wsparcie państwa. Realia Rosji w jego przekonaniu nie są odpowiednim systemem do przeprowadzania takich eksperymentów jak socjalizm.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.