Nie-Boska komedia – dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego napisany w roku 1833, wydany w 1835 w Paryżu. Utwór początkowo miał nosić tytuł Mąż i być częścią trylogii. Dramat podzielony jest na cztery części, z czego dwie pierwsze koncentrują się na życiu osobistym głównego bohatera, hrabiego Henryka, a kolejne dwie na jego udziale w wydarzeniach społecznych i historycznych. Tematem utworu jest destrukcyjny wpływ fałszywej poezji na życie rodzinne oraz konflikt między arystokracją a rewolucjonistami.
Głównym bohaterem jest hrabia Henryk, który w pierwszych dwóch częściach zmaga się z problemami rodzinnymi. Jego żona, Maria, popada w obłęd i umiera z powodu jego egoistycznego poetyzowania. Ich syn, Orcio, dziedziczy talent poetycki, ale traci wzrok i zdrowie psychiczne. W trzeciej i czwartej części Henryk bierze udział w walce społecznej – odwiedza obóz rewolucjonistów, ale ostatecznie przyłącza się do obrony arystokratycznej twierdzy Okopy Świętej Trójcy, gdzie ginie, skacząc w przepaść po upadku fortecy.
Krasiński napisał Nie-Boską komedię podczas swojego pobytu we Włoszech, gdzie leczył się na pogarszający się wzrok. Geneza utworu tkwi w biografii autora, który ulegał wpływom ojca i miał wewnętrzny konflikt dotyczący swojej roli w społeczeństwie. Również literackie inspiracje Krasińskiego są bogate – od pieśni ludowych i ballad, przez dramat mieszczański i powieść grozy, po dramaty Schillera i filozofię Hegla.
Pierwsza część dramatu przedstawia anioła stróża i złe duchy, które wpływają na życie młodego małżeństwa. Henryk zafascynowany fałszywą wizją piękna porzuca żonę, co prowadzi do tragedii rodzinnej. W drugiej części Orcio, syn Henryka, modli się nad grobem matki i cierpi z powodu poetyckiego dziedzictwa. Ojciec widzi upadek swojego świata i rozpacza nad losem syna.
Trzecia część ukazuje rewolucję i chaos społeczny. Henryk, odwiedzając obóz rewolucjonistów, widzi upadek moralny i przemoc, która towarzyszy ich działaniom. Spotyka Pankracego, przywódcę rewolucjonistów, który stara się przeciągnąć go na swoją stronę. Czwarta część to ostateczna obrona Okopów Świętej Trójcy, gdzie Henryk staje na czele obrońców, ale ostatecznie ginie w obliczu przeważających sił rewolucji.
Nie-Boska komedia jest jednym z najważniejszych polskich dramatów romantycznych, ukazującym głębokie konflikty moralne i społeczne epoki, a także osobiste tragedie wynikające z niezdolności do pogodzenia poezji z rzeczywistością. Krasiński poprzez swój utwór starał się zgłębić odwieczne zagadki bytu, przeciwstawiając chrześcijański idealizm rewolucyjnej przemocy i destrukcji.