Zygmunt Krasiński najbardziej znany jest ze swojego dramatu „Nie-boska komedia”, który po raz pierwszy opublikowany został w roku 1835. Krasiński w swoim dziele poruszył złożoną problematykę - opisał losy rodziny złamanej przez odejście ojca, odniósł się do roli poety oraz poezji w świecie oraz zawarł w nim refleksje dotyczące rewolucji społecznej oraz walki klas. Z tym ostatnim tematem powiązane jest także zakończenie całego utworu, w którym Krasiński ostatecznie przedstawia wynik walk i rewolucji oraz pokazuje, kto tak naprawdę w nich zwyciężył, a kto przegrał. Robi to przy pomocy swoistego odwrócenia ról, gdzie zwycięzca staje się tak naprawdę przegranym całego tego starcia.
Krasiński w „Nie-boskiej komedii” ukazuje konflikt dwóch stron - arystokracji i rewolucjonistów, na których składają się mniej uprzywilejowane grupy społeczne, takie jak chłopi, służący czy inni ludzie, którzy w panującym systemie pracują na przywileje i bogactwo arystokracji. Dochodzi więc do starcia światopoglądów, w trakcie którego rewolucjoniści krwawo domagają się zmian i wprowadzenia równości, wolności oraz sprawiedliwości. Arystokracja z kolei broni zachowania dawnego porządku świata, z którego czerpie ona liczne zyski. Nie da się pogodzić tych dwóch postaw, zwyciężyć może tylko jedna z nich. Walka toczy się więc o wysoką stawkę, jaką jest władza nad losami społeczeństwa.
W finale dramatu, na pierwszy rzut oka, wydaje się, że ostatecznie to rewolucjoniści zwyciężają, ich siły są bowiem o wiele większe i nie obawiają się używać brutalnej siły. Arystokraci skupieni w Okopach Świętej Trójcy to tchórze i jest ich o wiele mniej. Jednak w ostatniej chwili wódz zwycięskich rewolucjonistów, Pankracy, doświadcza wizji Chrystusa, która go zabija. Ogłasza on też w swoich ostatnich słowach jego zwycięstwo.
W ten sposób następuje zamiana ról - wygrany staje się przegranym. Służyło to ukazaniu tego, co jest tak naprawdę najwyższą wartością w świecie. Nie są nią działania człowieka i wprowadzane przez niego zmiany. Istotna jest tylko wola boża i to, w jaki sposób Bóg stworzył świat. Człowiek może próbować zmieniać porządek rzeczywistości - tak jak rewolucjoniści - ale ostatecznie to wola Stwórcy i jego plan zdecydują o wszystkim. O tym właśnie świadczy zamiana ról w finale „Nie-boskiej komedii” i przyznanie przez Pankracego, że to jednak Chrystus ostatecznie zwyciężył, nie zaś on i jego rewolucja.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.