Dramat „Nie-boska komedia” autorstwa Zygmunta Krasińskiego po raz pierwszy opublikowany został w roku 1835 w Paryżu. Jest to dzieło zawierające w sobie skomplikowaną problematykę i wiele złożonych motywów literackich. Jednym z poruszanych w nim aspektów jest dramat rodzinny. Dotyczy on głównego bohatera utworu, czyli hrabiego Henryka oraz jego najbliższych - żony Marii i syna Orcia. Dramat rodzinny obejmuje sobą dwie pierwsze części „Nie-boskiej komedii” i stanowi także polemikę z sylwetką bohatera romantycznego.
Dramat rodzinny w „Nie-boskiej komedii” obejmuje sobą losy rodziny hrabiego Henryka. Jako młody człowiek zakochał się on w pięknej i dobrej Marii, która zgodziła się zostać jego żoną. Henryk był wówczas przekonany, że ukochana do końca życia pozostanie jego muzą. Sytuacja jednak szybko zmieniła się, gdy na świat przyszedł ich syn, Orcio.
Maria szybko odnalazła się w życiu rodzinnym, organizując je i opiekując się synem, tymczasem Henryk doszedł do wniosku, że czuje się źle jako głowa rodziny. Obowiązki wobec żony i dziecka nudziły go i irytowały, męczyła go ich powtarzalność oraz przyziemność. Hrabia czuł bowiem, że przeznaczony jest do rzeczy wielkich i szlachetnych, nie zaś do życia z rodziną. Chciał być poetą, tworzyć wiersze, spełniać swoje ambicje. Dodatkowo kusi go piękna Dziewica.
Hrabia Henryk ostatecznie opuszcza swoją rodzinę, podążając za swoimi egoistycznymi pragnieniami. Okazuje się jednak, że został on oszukany - Dziewica to tak naprawdę rozkładający się trup, a on sam został zwiedziony przez szatana, pragnącego porwać jego duszę do piekła.
Hrabia Henryk wraca więc do swojej rodziny, którą opuścił w dniu chrztu syna. Okazuje się jednak, że jego odejście pociągnęło za sobą katastrofalne skutki. Jego żona, Maria, straciła zdrowe zmysły, odejście męża pchnęło ją w szaleństwo. Umieszczono ją ostatecznie w szpitalu dla nerwowo chorych, gdzie po pewnym czasie zmarła. Jednak wcześniej Maria wymodliła dla swojego synka, Orcia, dar poezji, który miał mu zapewnić miłość ojca.
Jej pragnienie spełniło się, jednak poezja okazała się być jednocześnie darem i przekleństwem dla dziecka. Nie potrafiło się bowiem ono zająć niczym innym. Orcio różnił się od reszty dzieci, nie czuł ich radości i beztroski. Na dodatek zaczął tracić wzrok i również zachorował na tle nerwowym. Ostatecznie Orcio ginie od zbłąkanej kuli, nigdy tak naprawdę nie żyjąc pełnią swojego krótkiego życia.
Opisywany dramat rodzinny ma miejsce w wyniku działań hrabiego Henryka. Wszystkich tych nieszczęść dałoby się uniknąć, gdyby wziął on odpowiedzialność za swoje działania i decyzje, zamiast egoistycznie skupiać się na zaspokojeniu swoich potrzeb i ambicji. Jego odejście spowodowało bowiem olbrzymie straty emocjonalne u Marii i Orcia, a samego synka pozbawiło dzieciństwa. Jego zrozpaczona matka starała się bowiem uczynić wszystko, by Orcio zasłużył na aprobatę i miłość ojca, która powinna mu być okazywana bezwarunkowo.
Decyzje hrabiego Henryka zrujnowały więc życie dwójki niewinnych osób, w tym jego własnego dziecka. Skutków jego czynów nie da się już naprawić, ale można ich było także łatwo uniknąć, gdyby Henryk przed ślubem zastanowił się, czego tak naprawdę oczekuje od życia.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.