Zygmunt Krasiński to autor jednego z najbardziej znanych polskich dzieł epoki romantyzmu, jakim jest dramat „Nie-boska komedia”. Po raz pierwszy opublikowany on został w roku 1835 w Paryżu. Opowiada on o losach fałszywego poety, hrabiego Henryka - arystokraty, bohatera romantycznego, który czuje, że przyziemne życie z rodziną to dla niego za mało i opuszcza żonę Marię oraz synka Orcia, by tworzyć poezję. Jego decyzje mają ogromny wpływ na porzucone dziecko oraz na Marię, która bardzo mocno przeżywa odejście swojego męża.
Maria to kobieta, w której zakochuje się młody hrabia Henryk i którą bierze za żonę. Jest ona młoda i bardzo piękna. Ma także być muzą swojego ukochanego, jednak szybko okazuje się, że bycie mężem i ojcem nie jest atrakcyjną rolą dla Henryka, porzuca on więc rodzinę.
Maria, która jest osobą prostą, kochającą i przywiązaną do swoich najbliższych, bardzo przeżywa odejście małżonka. Sama była szczęśliwa, mając przy swoim boku męża oraz syna, odejście męża ją więc załamuje. Po odejściu Henryka modliła się do Boga, by jej dziecko otrzymało talent i potrafiło tworzyć poezję. W ten sposób Maria chciała zaopiekować się Orciem i zapewnić mu miłość jego ojca. Próbowała także uzyskać tak przebaczenie Henryka, dając mu dziecko, które zadowoliłoby jego oczekiwania. Wydawało jej się bowiem, że jest winna odejścia swojego męża i stara się zrobić coś, co pozwoli jej naprawić ten błąd.
Rozbicie rodziny spowodowało, że Maria stopniowo zaczęła tracić zdrowe zmysły i pogrążała się w szaleństwie. Nie była ona w stanie udźwignąć nieszczęść, które ją spotkały w życiu. Odejście Henryka, choroba Orcia i jego specyficzny stan, w jaki wprawiał go jego talent twórczy - wszystko to było zbyt trudne dla kobiety, która chciała tylko spokojnie żyć ze swoimi najbliższymi.
W każdej chwili Maria myślała przede wszystkim o swoim synu, nie o sobie samej, tak jak w chwili, w której wymogła na Henryku obietnicę, że zawsze będzie kochał swoje dziecko. Poświęciła się dla Orcia, próbując zrobić wszystko, by nie odczuł on braku ojca. Maria była więc dobrą matką, kochającą i troskliwą. Jest ona przeciwieństwem Henryka, który o rodzinę nie dba i dla którego jest ona wyłącznie ciężarem. Dla Marii jest ona raczej sensem jej życia. Gdy rozpada się rodzina, rozpada się także i ona.
Maria jest więc spokojną, prostą osobą, która chciałaby po prostu móc żyć szczęśliwie ze swoimi najbliższymi. Przytłacza ją zdrada męża i rozbicie rodziny, jednak stara się wciąż o nią walczyć i sprawić, by Henryk zawsze kochał Orcia. Syn liczy się dla niej bardziej niż ona sama i to o niego właśnie dba w pierwszej kolejności. Jest więc kochającą matką, która nie dała sobie rady z ogromem tragedii, które spotkały ją i jej syna ze strony hrabiego Henryka.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.