George Gordon Byron na świat przyszedł 22 stycznia 1788 roku w Londynie. Jako nastolatek otrzymał tytuł szlachecki – jego rodzina pochodził z zubożałej arystokracji. Edukował się na Trinity College w Uniwersytecie Cambridge. Jedną z jego pierwszych prób poetyckich był utwór miłosny The Corelian (1807) napisany dla kolegi z chóru. Z racji burzliwego życia uczuciowego i towarzyskiego uciekł do Genewy.
Lord Byron znudzony kolejnymi romansami wyruszył na południe by wspomóc, szczególnie finansowo, grecką flotę w walkach z Turkami. Od lutego 1824 roku chorował, a znana ówcześnie metoda upuszczania krwi, tylko pogorszyła jego stan zdrowia. Gdy był bliski wyleczenia, zaraził się malarią. Ostatecznie zmarł 19 kwietnia 1824 roku w Missolungi w powodu nasilających się objawów i gorączki. Choć pisał krótko, pozostawił po sobie wiele dzieł uznawanych do dzisiaj za klasykę poezji: Wędrówki Childe Harolda (1812, 1816, 1818), Giaur (1813), Oblężenie Koryntu (1816), Więzień Chilionu (1816), Manfred (1817), Mazepa (1819) czy Don Juan (1819–1824).