Powieść poetycka Giaur lorda Byrona opowiada historię miłości i zemsty tytułowego bohatera. Zakochany w pięknej Leili wenecjanin wywiera krwawą zemstę na jej tureckim mężu, Hassanie. Ten bowiem zabija niewierną żonę, zgodnie z muzułmańskim zwyczajem. Giaur nawet tym czynem nie może jednak zyskać spokoju. Skłócony z Bogiem i światem, jest niezrozumiały dla ludzi. Ta niezwykle ważna dla okresu romantyzmu opowieść posiada tylko trzech bohaterów, jest jednak przesycona akcją i emocjami, któych próżno szukać pośród o wiele większych dzieł literackich.
Tytułowy bohater powieści poetyckiej Byrona. Jego miano nie jest imieniem, w języku arabskim oznacza „niewierny”. Mężczyzna był młodym Wenecjaninem, opisanym jako człowiek szlachetnego urodzenia, o wielkim rozumie. Zarazem jednak czarne, lśniące oczy zdradzały bezlitosną naturę zbójcy. Giaur zakochał się w młodej Gruzince będącej pierwszą żoną baszy tureckiego Hassana. Kiedy ten, zwyczajem muzułmanów, topi ją w morzu za niewierność, wenecjanin mści się krwawo. Przygotowuje zasadzkę na orszak Hassana, podczas której zabija go. Następnie odchodzi, zaszywając się w greckim klasztorze. Tam przez sześć lat żyje pod kapturem mnicha, nie przyjmuje jednak święceń i nie okazuje odrobiny skruchy. Ostatecznie, tuż przed śmiercią opowiada spowiednikowi swoją historię. Nie pragnie jednak odkupienia, a jedynie końca swoich mąk.
Giaur to pierwowzór bohatera bajronicznego. Tajemniczy człowiek o mrocznej przeszłości, brutalny wagabunda zdolny do ognistej miłości. Tak jak mocno kocha, tak też mocno nienawidzi. Jest nieprzejednanym indywidualistą, skłóconym ze światem, ludźmi, Bogiem.
Ukochana Giaura, pierwsza z kobiet haremu baszy Hassana. Piękna, młoda Gruzinka o ciemnych „oczach jak gazela” i rumianej twarzy. Dzięki swojej urodzie długo zwodziła Turka co do swojego romansu z wenecjaninem. Kiedy jednak mąż wreszcie poznał prawdę, zwyczajem muzułmanów, utopił ją w morzu. Giaur kochał ją miłością niezwykle płomienną, wręcz ubóstwiał. Widział w niej anioła jutrzenki, istotę wyidealizowaną.
Basza turecki, możny muzułmanin i mąż Leili. Jest prawowiernym wyznawcą Allaha, który całkowicie przestrzega nakazów Proroka i prawdziwie wierzy. Jego cechami głównymi są szlachetność, duma oraz odwaga. Kocha Leilę, jest urzeczony urokiem dziewczyny. Nie ratuje to jej jednak przed straszliwą, zgodną z tradycją muzułmańską śmiercią, kiedy Hassan dowiaduje się o jej zdradzie. Choć basza zabija żonę, cierpi z tego powodu. Dlatego decyduje się na kolejne małżeństwo, aby złagodzić ból. Kiedy rusza po nową narzeczoną, wpada w zasadzkę Giarua. Nawet w obliczu śmierci nie okazuje jednak trwogi. Walczy do końca, ginąc pod ciosami miecza czarnookiego mściciela Leili.
Hassan wydaje się skonstruowany na zasadzie przeciwieństwa do Giaura. To człowiek oddany zasadom, ważny członek społeczeństwa. Posiada jednak wiele wspólnych ze swoim adwersarzem cech. Łączy ich miłość do Laili, odwaga oraz bezkompromisowość wobec wyznawanych wartości.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.