Mroczna, gotycka historia Giaura zdaje się być opowieścią o miłości i zemście. Ten klasyczny tandem należy jednak uzupełnić o dramat człowieka muszącego wybierać pomiędzy miłością i własnymi przekonaniami a moralnymi nakazami Boga. Konflikt ten jest więc potrzebą wyboru między dwoma równorzędnymi wartościami, co ostatecznie prowadzi do cierpienia bohatera. Tym samym Giaura uznać możemy za pełnoprawnego bohatera tragicznego.
Na początku należy wytłumaczyć, na czym polega sama istota tragizmu, ujęta już przez starożytnych Greków. Otóż tragizm antyczny polegał na konflikcie dwóch sprzecznych ze sobą, ale równorzędnych racji, który nie miał dobrego rozwiązania. Wybranie którejkolwiek przez bohatera kończyło się jego porażką, czyli losem tragicznym. Konflikt taki mógł wyniknąć na trzy sposoby:
Ze wszystkich wyżej wymienionych konfliktów tragicznych, historia Giaura najbardziej przypomina motyw Hybris. Bohater powieści poetyckiej Byrona to szlachetny zbrodniarz — człowiek nieprzeciętny i będący w konflikcie ze światem. Targają nim skrajne emocje. Potrafi gorąco kochać, ale również nienawidzić. Okazywać czułość, a przy tym mordować bezlitości. Giaur zawsze kieruje się jedynie swoją wolą, przekracza więc wszelkie nieuznawane przez siebie prawa i tym samym popełnia Hybris.
Giaur kochał Leilę, była to jednak miłość zakazana. Dziewczyna zdradzała bowiem swojego męża. Skończyło się to śmiercią kobiety z rąk Hassana, który postąpił zgodnie z prawem koranicznym. Kochanek zemścił się za dziewczynę, tym samym występując przeciwko ziemskim zasadom. Popełnił również zbrodnię morderstwa, której nie chciał odpokutować. Gdyby to zrobił, musiałby zaprzeczyć samej miłości do Leili. Jak powiedział Giaur: jej niewierność była dla mnie wiarą. Gdyby wiec szukał pojednania z Bogiem i żałował zabicia Hassana, jednocześnie musiałby wyrzec się uczucia, w imię którego dokonał zbrodni. Z kolei takie podejście wyrzuca go poza nawias społeczny, ale też stawia w konflikcie ze Stwórcą. Giaur pozostaje wierny swoim przekonaniom, jednak przez to spada na niego cierpienie i potępienie.
Tragizm Giaura nieodzownie wiąże się z jego dwoistą naturą: szlachetną i zbrodniczą zarazem. Nawet w niegodziwości musi pozostać wierny swoim zasadom, uczuciom, miłości. W jego postaci dążenia jednostki przeciwstawione są odwiecznym prawom świata.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.