Szewcy. Naukowa sztuka ze „śpiewkami” w trzech aktach – dramat autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza, znanego jako Witkacy, powstały w latach 1927–1934 i opublikowany w 1948 roku w Krakowie przez wydawnictwo „Czytelnik”. Jest to utwór modernistyczny i groteskowy, będący jednym z najważniejszych dzieł Witkiewicza i jego ostatnim dramatem. "Szewcy" to refleksja nad przyszłością społeczeństwa, przedstawiająca wizję mechanizacji i upadku cywilizacji, krytykująca różne ideologie, w tym rewolucję, kapitalizm, komunizm i faszyzm. Dramat polemizuje z dziełami takimi jak „Nie-Boska komedia”, „Wesele” oraz „Promethidion”.
Akcja "Szewców" odbywa się w niedookreślonym czasie i miejscu, w fantastycznie urządzonym gabinecie szewskim, więzieniu oraz przekształconym warsztacie szewskim. Bohaterowie, w tym trzej szewcy, prokurator Scurvy i księżna Zbereźnicka-Podberezka, ukazują realia ciężkiej, bezsensownej pracy i ucisku. Scurvy, obawiając się buntu, przeprowadza zamach stanu, po którym szewcy zostają zamknięci i skazani na bezczynność. Jednakże, po zorganizowaniu buntu, wracają do pracy, co prowadzi do rewolucji. Szewcy stają się zwycięzcami, lecz wkrótce sami padają ofiarą kolejnej, technokratycznej rewolucji, kierowanej przez Hiper-Robociarza oraz Towarzyszy X i Abramowskiego, którzy wprowadzają pełną mechanizację życia społecznego.