Autorem charakterystyki jest: Piotr Kostrzewski.

Jedną z głównych postaci i zarazem tytułowym rzemieślnikiem z dramatu Witkacego Szewcy, jest Sajetan Tempe. Ten starzejący się właściciel niewielkiego warsztatu to jednocześnie filozof-amator, który nie ustaje w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie o sens bytu ludzkiego. Zarazem chce powszechnego dobra ludzkości, dlatego w Akcie II staje na czele rewolucji komunistycznej. Zostaje zabity przez swoich czeladników, którzy chcą odebrać mu władzę. Nie przeszkadza mu to jednak do końca Aktu III wygłaszać swoje poglądy.

Charakterystyka Sajetana Tempe

Sajetan Tempe to majster szewski w wieku około 60 lat. Trudno powiedzieć o nim coś więcej, poza wymienieniem rodziny. Ma on bowiem syna Józefa, członka bojówki Dziarskich Chłopców. Ostatecznie w Akcie II dramatu pogodzi się on ze swoim ojcem, któremu nie podobały się związki syna z faszystami.

Sajetan to intelektualista-samouk. Oprócz swojego fachu zna również filozofię i psychologię, co wykorzystuje podczas rozmów. Sposób mówienia Sajetana to bełkot typowy dla całego dramatu. Składają się na niego wyszukane szewskie przekleństwa, makaronizmy oraz nieistniejące słowa. Szewc łączy przy tym pompatyczny styl wypowiedzi z wulgarnym ulicznym sposobem mówienia oraz podniosłe i trywialne tematy.

Marzeniem Sajetana jest poprowadzenie ludzkości ku dobrobytowi, zapewnienie jej szczęścia. Dlatego też wierzy w ideały komunistyczne, które pragnie wprowadzić w życie. W ich realizacji jest przy tym bezkompromisowy, nie traktuje rewolucji jedynie jako środka do sięgnięcia po władzę. Sam zarazem odczuwa pustkę duchową, wszechogarniającą "nudę". Przed samą śmiercią dokonuje refleksji i oświadcza, że największą wartością jest indywidualny byt ludzki w dostatecznych warunkach materialnych. Tym samym przedstawia myśli samego autora dramatu - Witkacego.

Sajetan początkowo prowadzi warsztat, gdzie pracuje z dwoma czeladnikami - Józkiem i Jędrkiem. To właśnie tam w Akcie I przychodzi prokurator Scurvy, człowiek wyraźnie zantagonizowany z majstrem szewskim. Zjawia się tam też Księżna Irina Wsiewołodowna Zbereźnicka-Podberezka. Scurvym Sajetan wyraźnie gardzi, Księżną zaś się brzydzi.

W wyniku przewrotu faszystowskiego prokuratora i Dziarskich chłopców szewc zostaje uwięziony wraz z czeladnikami. Dręczony nudą, pragnie znowu zagłębić się w pracę szewską. Jest to odniesienie do pustki egzystencjalnej. Nuda pcha go wreszcie do przełamania zabezpieczeń i przedarcia w głąb szewskiego warsztatu, który umieszczono przed nim jako wymyślną torturę. Tam przewodzi pracy, która ostatecznie "uszewcza" świat. Symbolem przewrotu staje się But - ma miejsce rewolucja komunistyczna.

Akt III zastaje Sajetana jako przywódcę rewolucji. Człowiek ten święcie wierzy w jej ideały, chce dobrobytu ludzkości. Z tego powodu naraża się swoim czeladnikom, traktującym przewrót jako narzędzie zdobycia prywatnych korzyści. Zostaje ostatecznie zabity... co rzecz jasna nie przeszkadza mu dalej występować na scenie. Wraz z nadejściem Hiper-Robociarza Sajetan Tempe zostaje twarzą rewolucji, wyniesiono go na sztandary. Podzielił jednak los symbolu, którym czyni go Hiper-Robociarz. Nie ma już żadnego znaczenia i służy interesom tych, którzy przejęli władzę - technokratów obalających ostatecznie wszystkich.


Przeczytaj także: Szewcy jako dramat awangardowy - cechy

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.