Antyk przyniósł literaturze postać bohatera tragicznego, który zmaga się z niesprzyjającym mu losem i przynosi nieustannie dylematy moralne, które nie mają dobrego rozwiązania. Taki bohater skazany jest zatem na nieustanne cierpienie, ponieważ znajduje się w sytuacji tragicznej. To oznacza dla niego decyzję pomiędzy dwoma równorzędnymi rozwiązaniami, które nawzajem się wykluczają, ale są dla bohatera jednakowo ważne i równocześnie nie są też w stanie ostatecznie przynieść mu żadnych korzyści. Od czasów starożytnych w literaturze pojawiło się wielu bohaterów tragicznych. Jako dzieła z takimi postaciami można wskazać na przykład „Konrada Wallenroda” Adama Mickiewicza, „Antygonę” Sofoklesa, „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego oraz „Makbeta” Williama Szekspira.
Konrad Wallenrod to postać, która żyła w dwóch zwalczających się nawzajem światach. Pochodził z Litwy, skąd porwali go w młodości Krzyżacy, którzy plądrowali jego ojczyznę. Wychował się jednak wśród rycerzy, ale nie zapomniał o swojej tożsamości narodowej, która wciąż się kształtowała. Wallenrod pochodził zatem z dwóch światów i musiał ostatecznie zdecydować, który z nich jest dla niego ważniejszy, ponieważ nie istniały one w pokoju.
Wallenrod musiał też zdecydować, czy jest rycerzem czy zdrajcą. Wychowano go zgodnie z kodeksem rycerskim, któremu powinien być wierny, ale ratowanie Litwy wymagało od niego kłamstwa, konspiracji czy intryg. Wallenrod zyskał pozycję Wielkiego Mistrza Krzyżackiego, ale zdecydował się wykorzystać ją do pomocy Litwie i opuścił wojska krzyżackie podczas walki z Litwinami. Zdradził zatem wartości rycerskie i swoje siły, zatem został przez Krzyżaków skazany na śmierć, który to wyrok ubiegł, popełniając samobójstwo.
Innym konfliktem Wallenroda było to, czy być mężem dla Aldony czy poświęcić się dla ojczyzny. Zdecydował się zrezygnować z osobistego szczęścia przy boku żony, by uratować swoją ojczyznę. To także musiał być dla niego bardzo trudny do rozwiązania dylemat moralny.
Doskonałym przykładem bohaterki tragicznej z dylematami moralnymi jest oczywiście Antygona, która nie mogła pochować jednego z dwóch zmarłych braci. Kreon, nowy władca, ustanowił bowiem takie prawo, zatem Antygona mogła się spotkać z nieprzyjemnymi konsekwencjami, gdyby urządziła pogrzeb Polinika. Pozostawienie jego ciała bez pochówku było jednak niezgodne z prawami boskimi, w które Antygona wierzyła.
Bohaterka stanęła zatem w obliczu tragicznego dylematu moralnego bez dobrego rozwiązania. Antygona poświęciła jednak samą siebie, by dopełnić obowiązku wobec brata i pochowała go. Została za to skazana przez Kreona na powolną śmierć, popełniła zatem samobójstwo. Los Antygony jest zatem jednym z klasycznych przykładów dylematów moralnych, które nie mają dobrego rozwiązania, ona sama zaś jest bohaterką tragiczną, która stanęła w obliczu decyzji niemal niemożliwych do podjęcia.
„Ludzie bezdomni” to powieść, w której główny bohater, doktor Tomasz Judym, musi wybrać między własnym szczęściem u boku ukochanej, a spełnianiem swojej misji społecznej, jaką jest działanie na rzecz dostępności usług lekarskich i higieny także dla najuboższych. Judym uważa, że małżeństwo z Joasią Podborską sprawi, że nie będzie mógł działać społecznie, dlatego jest rozdarty między jedną ścieżką życiową a drugą.
Makbet z dramatu Williama Szekspira nie jest w stanie pogodzić swoich ambicji sięgnięcia po władzę z poczuciem, że chce być dobrym poddanym. W wyniku przepowiedni trzech wiedźm i namowy żony morduje jednak króla Dunkana i płaci za to ogromną cenę, nigdy już nie zaznaje spokoju i powoli spada w otchłań obłędu spowodowanego wyrzutami sumienia.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.