Od zawsze ludzie poszukiwali w literaturze wskazówek oraz podpowiedzi dotyczących tego, jaką drogą powinni podążać w swoim życiu. Liczyli, że autorytety pokierują ich decyzjami i wierzyli w to, że opieranie się o ich opinie czy wskazania pozwoli im odkryć, jak powinni postępować w swoim życiu i do czego zmierzać. Stały za tym różnorodne powody, na przykład takie jak wychowanie na konkretnych tekstach czy autorytetach oraz wiara w nie. Szczególną rolę odgrywają pod tym względem utwory religijne, przedstawiające kodeks moralny. Przykładem tekstów, które odpowiadają na pytanie, dlaczego ludzie szukają w nich ścieżki, jaką powinni obrać w życiu, są między innymi „Dziady” Adama Mickiewicza, „Lalka” Bolesława Prusa czy też Biblia.
Czwarta część dramatu romantycznego „Dziady” autorstwa Adama Mickiewicza to przykład tego, jak niektórzy szukają życiowych wskazówek w dziełach, na których się wychowali i które były im przedstawione jako utwory wiążące się z autorytetem. Takim bohaterem jest Gustaw, który dorastał, czytając dzieła twórców epoki romantyzmu, do których należeli między innymi Goethe czy Schiller. W dramacie ich teksty określone są jako książki zbójeckie. Należą do nich takie dzieła wczesnego romantyzmu jak na przykład „Cierpienia młodego Wertera”. Były one w tamtym czasie niezwykle popularne i wiele osób zdawało się z nich czerpać wiedzę na temat tego, jak między innymi powinna wyglądać prawdziwa miłość.
Tak też podchodził do nich wychowany w tamtym okresie Gustaw, który zapewne czytał te dzieła w okresie formowania się jego światopoglądu. Szukał w nich zatem odpowiedzi na ważne dla siebie pytania i przyjął też model miłości romantycznej, który okazał się dla niego zgubny, doprowadził go do rozpaczy, cierpienia i próby samobójczej. Jednak to właśnie w tych utworach szukał rozwiązań oraz wskazówek dotyczących tego, jak powinien żyć.
„Lalka” Bolesława Prusa to kolejny przykład bohatera, który w książkach zbójeckich szukał wskazówek i ideałów, ponieważ to właśnie je czytał w młodości. Stanisław Wokulski pod wieloma względami był prawdziwym pozytywistą i realizował postulaty tej epoki, ale wskazówek dotyczących miłości szukał w książkach czytanych za młodu, które go pod tym względem ukształtowały. Dlatego też zaangażował się w relację z Izabelą Łęcką i kochał ją miłością prawdziwie romantyczną, mimo iż jego wybranka nie odwzajemniała jego uczuć.
Wokulski w ten sposób sprowadził na siebie nieszczęście, ale utwory, jakie znał, kazały mu kochać za wszelką cenę i do samego końca. Bohater był świadomy tego, że nie jest to dla niego dobre i jedynie krzywdzi siebie, ale nie mógł odpuścić, ponieważ tak właśnie zachowywali się bohaterowie lektur, na których wychował się i na których w pewien sposób się nieustannie wzorował. Robił to, ponieważ w młodości takie autorytety zostały mu wpojone.
Ludzie poszukują też wskazówek co do wyboru drogi do podążania przez życie także w tekstach religijnych. Ich przykładem jest przede wszystkim Biblia. Osoby wierzące kierują się nią, ponieważ zawiera ona jasny i czytelny kodeks moralny oraz uważają, że jeśli będą się go trzymać, to po śmierci otrzymają nagrodę. Ludzie korzystają zatem z takich tekstów, ponieważ jasno dzielą one świat na dobro i zło, a ponadto stosowanie się do nich ma im zapewnić na przykład po śmierci zbawienie i życie wieczne.
Jak widać, różne są powody, dla których ludzie w wielu utworach szukają wskazań dotyczących tego, jak powinni żyć. Najczęściej stoi za tym religia lub po prostu są to autorytety, jakie poznali oni w okresie formowania się ich światopoglądu, czyli w młodości, zatem ciężko jest im od nich odejść i odkryć coś nowego.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.