Staś Tarkowski jest głównym bohaterem powieści. Chociaż urodził się i wychował w Port-Saidzie, ojciec wpoił mu miłość do ojczyzny – Polski. Był bardzo zdolny, znał kilka języków, doskonale pływał i polował. To właśnie odwaga i zaradność czternastoletniego Stasia sprawiły, że wraz z Nel, udało mu się przetrwać wędrówkę i wrócić do ojców. W dorosłym życiu poszedł w ślady ojca i został inżynierem. Poślubił Nel, z którą szczęśliwie ułożył sobie życie w Polsce.
Nel Rawlison to główna bohaterka żeńska. Była ośmioletnią Angielką, którą Staś traktował, jak młodszą siostrę. Była urocza, ale wciąż dziecinna i naiwna, chociaż potrafiła nakłonić Stasia do tego, czego chciała. Miała słabe zdrowie, dlatego podczas wędrówki zachorowała na febrę. Kiedy udało jej się wrócić do ojca, razem z nim wyjechała do Anglii.
Władysław Tarkowski był ojcem Stasia i starszym inżynierem w kompanii Kanału Sueskiego. Młodo owdowiał, dlatego sam wychował syna. Był bardzo dumny, że wyrósł na tak odważnego i odpowiedzialnego młodzieńca. Tarkowski walczył w powstaniu styczniowym i wpoił Stasiowi patriotyczną postawę.
Pan Rawlison był jednym z dyrektorów kompanii Kanału Sueskiego. Dbał o swoją jedynaczkę Nel, której matka zmarła, gdy dziewczynka miała zaledwie trzy lata. Przyjaźnił się z inżynierem Tarkowskim i razem z nim szukał dzieci, gdy zostały porwane.
Mahdi (Mohammed-Achmed) dawniej prowadził życie pustelnika na wyspie Abba. Zaczął głosić świętą wojnę, przekonywał, że w Egipcie upada wiara muzułmańska. Dowodził oddziałami derwiszów i pokonywał wojska egipskie. Jego wygląd nie zdradzał okrutnej natury, był wiecznie uśmiechnięty. Jego rządy przerwała śmierć na serce.
Kali był synem króla plemienia Wa-hima, ale dostał się w niewolę u derwiszów. Przechodził z rąk do rąk, aż trafił do Gebhra, który okrutnie go traktował. Bardzo pokochał Stasia i Nel, dobrowolnie chciał służyć im do końca życia. Po śmierci ojca został królem plemienia i z pomocą misjonarzy szerzył chrześcijaństwo.
Mea była niewolnicą z plemienia Dinka lub Szyluk o charakterystycznych długich nogach i uroczym wyrazie twarzy. Emir Seki-Tamala ofiarował ją, aby opiekowała się Nel.
Nasibu był czarnoskórym chłopcem, ostatnim ocalałym z obozu Lindego. Staś zabrał go ze sobą w dalszą drogę i ochrzcił, podobnie jak Kalego i Meę.
Kapitan Glen miał zarządzać ziemią w pobliżu Mombassy, aż do terenu zajmowanego przez Samburu. Staś i Nel spotkali go w podróży. Razem ze swoim towarzyszem, doktorem Clarym, podczas wyprawy na Górę Kilimandżaro, odnalazł porwane dzieci i uratował im życie, a następnie doprowadził do ich ponownego spotkania z ojcami.
Doktor Clary był lekarzem wojskowym. Stryjek Nel był mężem jego siostry. Po odnalezieniu dzieci, zadbał o kruche zdrowie Nel i razem z kapitanem doprowadził do ich ponownego spotkania z ojcami.
Henryk Linde był Szwajcarem z Zurychu. Staś dotarł do jego obozu w poszukiwaniu lekarstw dla Nel. Linde był już wtedy ranny – zaatakował go dzik ndiri. Jego ludzie poumierali na ospę i śpiączkę. Wiedział, że niebawem umrze, dlatego pozwolił Stasiowi zabrać chininę, broń, kompas, lunetę i zapasy jedzenia. Poradził też, gdzie następnie się udać. Staś pochował go w jaskini.
Dinah była starą czarnoskórą piastunką Nel. Zmarła podczas wyczerpującej wędrówki przez Afrykę.
Fatma pochodziła z pokolenia Dangalów, z którego wywodził się również Mahdi. Miała męża Smaina i trzech synów. To ona uknuła cały spisek, aby wymienić Stasia i Nel za wolność swoją i swojej rodziny.
Smain był dozorcą, wysłanym do Mahdiego przez egipski rząd, aby wykupił chrześcijańskich jeńców. Dopuścił się zdrady i został u boku proroka. Wypuszczał się na wyprawy w poszukiwaniu niewolników – wraz ze swoimi ludźmi został pokonany przez pana Linde.
Idrys był wielbłądnikiem z plemienia Dangalów i brał udział w spisku Fatmy – na jej polecenie porwał dzieci i zawiózł je do Mahdiego. Rozczarował go brak wysokiej nagrody, ponieważ liczył na fortunę. Przed dalszą wędrówką powstrzymała go ciężka choroba.
Gebhr był młodszym bratem Idrysa, zdecydowanie mniej sprytnym od niego. Zginął z ręki Stasia, który zastrzelił porywaczy, aby odzyskać wolność.
Chamis był synem dozorcy Chadigiego, również pochodził z plemienia Dangalów. Pan Rawlison przyjął go jako chłopca na posyłki, ale Chamis zawiódł jego zaufanie – wziął udział w porwaniu dzieci. Jego również zastrzelił Staś.
Emir Nur-el-Tadhil, zanim dołączył do mahdystów, był egipskim oficerem. Zaprowadził porywaczy do Omdurmanu, gdzie mieszkał Mahdi.
Kaliopuli był Grekiem pracującym dla Mahdiego w Omdurmanie. Aby przetrwać, udawał, że przyjął islam i to samo radził Stasiowi. Chociaż Tarkowski go nie posłuchał, pomógł dzieciom, dając im zapasy żywności i lekarstw.
Szejk Hatim zajmował się przewożeniem poczty, dawniej handlował kością słoniową. Kaliopuli dał mu zegarek w zamian za opiekę nad dziećmi podczas drogi do Faszody. Szejk wywiązał się z obietnicy.
Emir Seki-Tamala był wysoko postawionym mahdystą, skrytym wrogiem Abdullahiego i przyjacielem Hatima. Chociaż był groźny i budził strach w żołnierzach, nakazał dowieźć Stasia i Nel całych i zdrowych do Faszody.
Abdullahi objął władzę po śmierci Mahdiego. Jego rządy były jeszcze okrutniejsze od poprzednika.
Fumba był królem Wa-himów, ojcem Kalego. Przez swoją zbytnią zapalczywość zginął podczas walk z plemieniem Samburu.
Mamba był królem Samburu, prowadzącym wojny z Fumbą. Podobnie jak swój rywal, zginął w walce.
Faru był synem Mamby. Dostał się w niewolę Wa-himów, którzy chcieli złożyć go w ofierze. Staś nakłonił jednak Kalego, aby darował mu życie i zawarł z Faru braterstwo krwi.
M'Kunje i M'Pua byli czarownikami plemienia Wa-himów. Udawali złe duchy, aby nakłonić lud do składania ofiar. Kiedy Staś obnażył ich kłamstwa, Kali zbił czarowników bambusem. Zemścili się za to podczas wędrówki nad ocean – zniszczyli ostatnie worki z wodą i uciekli. Nie zaszli daleko, ponieważ padli ofiarą drapieżników.
M’Rua był królem wioski, do której Staś i Nel trafili podczas wędrówki. Zawarł braterstwo krwi z Kalim.
Kamba był czarownikiem w wiosce M’Ruy. Manipulował ludem, udając rozgniewane bóstwo. Za namową Stasia, Kamba nie został skazany na śmierć, ale na wygnanie z wioski.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.