Władysław Tarkowski to jeden z bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy. Odegrał niezwykle ważną rolę, ponieważ to on wychował swojego syna Stasia na patriotę i odważnego, zaradnego młodzieńca.
Pan Tarkowski był starszym inżynierem w kompanii Kanału Sueskiego, dlatego mieszkał w Port-Saidzie. Z pochodzenia był jednak Polakiem. Wysokie stanowisko zawdzięczał przede wszystkim swojej odwadze i zaradności. Wykazał się nimi również w przeszłości, ponieważ walczył w powstaniu styczniowym. Brał udział w walkach przez jedenaście miesięcy, aż został ranny i wzięty do niewoli. Następnie zesłano go na Sybir, ale udało mu się uciec z głębi Rosji i przedostać się za granicę. Już przed powstaniem ukończył studia i zyskał tytuł inżyniera, ale po powrocie rok poświęcił na dodatkowe studia hydrauliczne. Następnie dostał pracę przy Kanale Sueskim, a dzięki swojej energii i pracowitości, szybko awansował.
Inżynier miał jednego syna – czternastoletniego Stasia. Chłopak odziedziczył po nim miłość do ojczyzny, odwagę i zaradność. Tarkowski był wdowcem, dlatego wychowywał syna sam. Jego żona była Francuzką i zmarła przy porodzie. Staś urodził się i wychował w Port-Saidzie, ale inżynier zadbał, aby pamiętał, że jest Polakiem i płynnie mówił po polsku.
Tarkowskiego cieszyło, że chłopak nie stroni od przygód i chętnie eksploruje okolicę, ponieważ to dodawało mu siły i zaradności. W wolnych chwilach był zapalonym myśliwym, dlatego popierał pasję syna do strzelania i kupił mu w prezencie angielski sztucer. Inżynier troszczył się również o córkę swojego współpracownika i przyjaciela – ośmioletnią Nel Rawlison. Kupił dziewczynce na święta ogromnego mastiffa Sabę, który strzegł dzieci.
Po porwaniu Stasia i Nel Tarkowski robił wszystko, aby ich odnaleźć. Podjął wielkie ryzyko i w przebraniu Araba dotarł do Chartumu, ale wszystkie wysiłki były bezskuteczne. Kiedy ojcowie otrzymali depeszę od kapitana Glena i doktora Clarego w pierwszej chwili trudno było im uwierzyć, że dzieci faktycznie się znalazły. Tarkowski był dumny i nie okazywał słabości, ale czytając, że jego syn jest bohaterem, który uratował siebie i Nel, w samotności płakał z dumy.
Zamartwianie odbiło się na Tarkowskim – pod nieobecność syna całkowicie osiwiał. Mimo wielkiej dumy inżynier wysłał Stasia do szkoły w Aleksandrii, gdzie mniej wiedziano o jego wyczynach, ponieważ cenił sobie skromność. Tarkowski jeszcze przez dziesięć lat pracował w kompanii Kanału Sueskiego, aż w końcu podał się do dymisji. Jego starość była spokojna – osiedlił się w Polsce razem ze Stasiem i jego żoną Nel.
Inżynier Tarkowski to przykład dobrego, oddanego ojca, który kochał syna mądrą miłością. Troszczył się o Stasia, ale jednocześnie pozwalał mu na przygody i dawał swobodę, aby chłopak uczył się samodzielności. Dzięki temu Tarkowski wychował syna na odważnego, młodego Polaka.
Aktualizacja: 2023-01-28 13:07:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.