Jak zachować wolność w państwie totalitarnym? Omów zagadnienie na podstawie powieści Rok 1984 George’a Orwella. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Autor opracowania: Piotr Kostrzewski. Redakcja: Aleksandra Sędłakowska.

Oblicze XX wieku już na zawsze naznaczone będzie widmem systemów totalitarnych. Potworne reżimy, faszystowski i komunistyczny, są jednak winne nie tylko pod kątem militarnym czy politycznym. Przede wszystkim skrzywdziły wiele jednostek poprzez wtłoczenie jej w tryby systemów niszczących pojedyncze ludzkie życia. Reżim totalitarny zniszczył jednostkę z jej prawami i aspiracjami, roszcząc sobie prawo do wszelkich przejawów jej aktywności. Tym samym odebrały swoim obywatelom samostanowienie na poziomie, który nie śnił się nawet faraonom i carom. Mimo to zawsze pozostawała iskierka nadziei, tląca się w naturalnej potrzebie człowieka do wolności. Zachowanie jej w mechanizmie totalnej kontroli nie było jednak łatwe. Wymagało kilku różnych sposobów postępowania: buntu, poszukiwania prawdy oraz pielęgnowania człowieczeństwa. Literatura tamtego okresu niejednokrotnie podkreśla te trzy drogi ku ratowaniu własnej wolności przez ofiary reżimu totalitarnego. 

Spis treści

Jak zachować wolność w państwie totalitarnym? – zagadnienie

Rok 1984

Powieść George’a Orwella stanowi przykład dystopii, a więc nurtu ukazującego niepokojące tendencje zaobserwowane przez pisarza. Możemy ją więc z czystym sumieniem uważać za eksperyment myślowy przeprowadzony nad totalitaryzmem. Niestety dla ludzkości eksperyment jak najbardziej udany, ponieważ Orwell wyraźnie oddał sposoby rozwoju systemu totalitarnego. W łapiący za serce sposób ujął również dramat jednostki, która jest osamotniona w rozumieniu beznadziejnego położenia społeczeństwa i samej siebie. 

Winston Smith reprezentuje sobą trudny przypadek człowieka świadomego bardziej od innych. Przejawia się to brakiem podatności na dwójmyślenie — przyjmowanie za prawdziwe dwóch sprzecznych ze sobą faktów na raz. Tym samym cierpi w systemie wykorzystującym ten mechanizm socjotechniczny do zakłamywania i przez to kreowania rzeczywistości. Paradoksalnie jednak pozwala mu również wyjrzeć poza system, chociaż początkowo Smith nie rozumie, na co konkretnie spogląda. Prawda i potrzeba jej poszukiwania, niszczą bohatera, czyniąc jednak na swój sposób wolnym. Nie jest bowiem bezmyślnym dronem Angsocu. To z kolei prowadzi go do kolejnej formy poszukiwania wolności w systemie totalitarnym — ratowania człowieczeństwa.

Przyjmuje ono formę poszukiwania relacji, zrozumienia. Smith odnajdzie je u Julii i O'Briena, chociaż ten drugi ostatecznie wykorzysta tę potrzebę przeciwko niemu. Nawiązanie relacji z drugim człowiekiem jest istotną formą przeciwstawienia się totalitarnym zapędom systemu. Reżim jest bowiem zaborczy, pragnie być jedynym kontrolerem ludzkich serc. Tym samym nie może pozwolić na miłość, a nawet zdrowe relacje rodzinne. Dlatego właśnie tworzy organizacje typu Kapuś czy Liga Antyseksualna. Zabijają braterstwo, solidarność i miłość kieruje całą uwagę na Wielkiego Brata. Związek Julii i Winstona dawał im tym samym wolność, po raz kolejny stanowiąc alternatywę wykraczającą ponad prawie całkowicie dopięty system. Stanowił zarazem formę buntu, ostatnią drogę ku wolności jednostki.

Julia, udając zaangażowaną działaczkę Ligi Antyseksualnej, działała zarazem w zupełnej sprzeczności z zasadami. Celowo je łamała, czerpiąc przyjemność z drobnych złośliwości wobec Wielkiego Brata. Czuła również na pewien sposób instynktowną niechęć do narzucania sobie całkowitego rygoru. Buntowała się więc możliwie najlepiej, jak umiała. Problem polegał na tym, że nie miało to formy świadomej. Julia nie była rewolucjonistką, przypominała bardziej dorastającego nastolatka. Testowała system niczym apodyktycznego rodzica, tym samym udowadniając instynktowność swojego zachowania. Nie ulega jednak wątpliwości, że tak jak nastolatek szuka w ten sposób emancypacji, tak Julia realizowała swoją wewnętrzną potrzebę wolności.

Inny świat

Treść wyżej przedstawionych argumentów możemy jedynie ocenić, poprzez zestawienie ich z prawdziwymi przeżyciami ofiary państwa totalitarnego. Taką bez wątpienia był Gustaw Herling-Grudziński. Jego zapiski zatytułowane „Inny świat” zawierają szereg historii zza drutu kolczastego łagru, określanego przez autora jako „państwo totalitarne w pigułce”. Dostrzeżemy tam takie same lub podobne mechanizmy poszukiwania wolności i sposobów przetrwania, jakie opisał autor „Roku 1984”.

Przykładem poszukującego prawdy buntownika jest, chociażby Kostylew. Ta jedna z najciekawszych postaci w „Innym świecie” wyraża świadomy sprzeciw wobec systemu, który ją oszukał. Początkowo mężczyzna wspierał komunizm, jednak głód wiedzy o świecie zewnętrznym przekonał go o kłamliwych podstawach reżimu. Dając świadectwo prawdzie Kostylew, skazał się na łagier. Wolał jednak dokonywać samookaleczenia, niż pracować na rzecz znienawidzonego systemu. Tym samym prawda wyzwoliła go od „czaru” komunizmu, a bunt pozwolił zachować wewnętrzną niezależność. Niestety Kostylew zapłacił za to najwyższą cenę.

Najważniejszym przejawem wolności w Zonie była jednak walka ze złagrowaniem, czyli skutkami dłuższego pobytu w łagrze. Grudziński podkreśla przez całą książkę, że system skonstruowany jest na potrzeby całkowitego odczłowieczenia osadzonego. Robi to poprzez wtłoczenie w nieludzkie zasady. Jeżeli więzień podda się im, jest stracony. Jednak drobne akty człowieczeństwa, takie jak solidarność czy miłość chroniły człowieka przez złagrowaniem. Tym samym nie pozwalały na odebranie mu jego własnej natury i choć jedynie wewnętrznie, to jednak czyniły wolnym.

Inne konteksty literackie

  • Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya – System przedstawiony w powieści oparty jest na idei hedonizmu, który ma odwracać uwagę obywateli od realnych problemów i skupiać ich wokół przyjemności i konsumpcji, zamiast rewolucji. Są w tym świecie jednak bohaterowie tacy jak John, który symbolizuje stary „tradycyjny” porządek, dlatego wraz z matką zamieszkuje rezerwat dawnej kultury. John posiada naturalną niezgodę na kontrolowany odgórnie świat, w którym jednostka musi zlać się w jedną masę z całością, bez możliwości samostanowienia. Niestety nie mogąc odnaleźć się w tych warunkach, bohater popełnia samobójstwo. Jest to desperacki krok wynikający z jego pragnienia zachowania choć cząstki wolności w świecie niedającym ku temu możliwości.
  • Dżuma” Alberta Camusa – Dzieło można odnosić w sposób alegoryczny do systemu totalitarnego, a tytułowa choroba ma właśnie oznaczać nieuchwytną, choć wszechobecną siłę, jaką jest szerzące się zło. Niektórzy bohaterowie próbują się jej przeciwstawiać i ograniczać ją. Szczególnie robi to doktor Rieux, którego działania są ukierunkowane na humanitarną pomoc bliźniemu. Jest to postać miewająca chwile zwątpienia, w sposób egzystencjalny odbierająca wydarzenia toczące się na jego oczach, takie jak niepotrzebna śmierć. W powieści zachowanie wolności przez człowieka jest wtedy, gdy decyduje się on walczyć ze złem, pomimo braku nadziei na poprawę sytuacji.
  • Proces” Franza Kafki – Mimo, że akcja nie opowiada bezpośrednio o systemie totalitarnym, świat oskarżonego Józefa K. do złudzenia przypomina taką właśnie strukturę, w której władza może zrobić z obywatelem wszystko, nawet wbrew jego woli. Józef K. zostaje zamknięty w areszcie, gdzie ma oczekiwać na tajemniczy proces, choć nie przypomina sobie uczynienia czegokolwiek niewłaściwego, ani nie jest mu przedstawiony przedmiot aktu oskarżenia. Sposobem zachowania pozoru wolności bohatera jest jego dążenie do poznania prawdy o tym, dlaczego ma stanąć przed sądem i choć absurd sytuacji każe się poddać, zwłaszcza w obliczu pozbawienia fizycznej wolności, postawa Józefa K. nie tylko wydaje się racjonalna, ale także właściwa. Gdy ją utraci, wydaje się, że straci resztki wolności osobistej.
  • Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanny Krall – Reportaż ma formę wywiadu-rzeki z Markiem Edelmanem, jednym z przywódców powstania w getcie warszawskim. Wiele wątków poruszonych w nim przez rozmówców dotyczy postrzegania przez Edelmana takich kwestii jak bohaterstwo czy poświęcenie dla ojczyzny. Między innymi dyskutowane są same okoliczności powstania, podkreślone zostaje iż walczących więźniów getta było dużo mniej niż podaje prasa. Przywołuje także historię przyjaciela z oddziału, który rzucił się na esesmana na pewną śmierć od strzału, aby inni mieli szansę się przedostać dalej. Zachowanie wolności w takich warunkach wydaje się niemożliwe, a jednak ogromna walka o jej fizyczne odzyskanie zdaje się motywowana wyższymi wartościami, które pozwalają na człowieczeństwo pomimo uwięzienia. 

Podsumowanie

Wszystkie wyżej wymienione sposoby na zachowanie wolności w państwie totalitarnym są drogami ratowania jej wewnętrznej emanacji. Odwołują się do podstawy tego stanu, jego idei. Prawda, człowieczeństwo i bunt nie wyjmują jednostki z oddziaływania reżimu, pozwalają jej jednak przekroczyć tę niewolę. Ukazują również, jak cenna jest wolność — bohaterowie wyżej omawianych tekstów często płacili za nią własnym życiem. Historie te niosą jednak odrobinę nadziei. Jeżeli bowiem źródłem wolności jest wewnętrzne życie człowieka, zawsze będzie istniał zalążek sprzeciwu wobec totalitaryzmu. Ten zaś może go obalić niczym kropla, która drąży skałę.


Przeczytaj także: Literacka ocena systemów totalitarnych. Omów zagadnienie na podstawie powieści Rok 1984 George’a Orwella. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Aktualizacja: 2024-10-24 12:01:11.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.