Julia to jedna z głównych bohaterek powieści Georgea Orwella Rok 1984, jest kochanką Winstona Smitha. Pracuje w wydziale Pornseksu, Departamentu Literatury jako mechanik. Pozornie sprawia wrażenie przykładnej członkini Partii Zewnętrznej, należy nawet do Ligi Antyseksualnej. W rzeczywistości jednak szczerze nienawidzi Partii za penalizowanie rozrywki. Swój sposób na nieposłuszeństwo wobec systemu widzi w posiadaniu rozlicznych kochanków i cichym łamaniu zasad dla samego ich łamania. Razem z Winstonem ulega prowokacji O'Briena, zostaje schwytana przez Policję Myśli. Na końcu powieści to złamana, stara kobieta.
Julia ma około dwudziestu sześciu lat, kiedy poznaje Winstona. Posiada sprężyste, wysportowane ciało młodej kobiety i zwracające uwagę ciemne włosy. Orwell opisuje ją jako ładną, wyróżniającą się z tłumu członkiń Partii. Ubiera się jednak tak jak reszta, z wyjątkiem szkarłatnej szarfy Ligi Antyseksualnej przewiązanej wokół pasa. Podczas spotkań z Winstonem pozwala sobie na bardziej kobiecy wygląd, ubiera sukienkę i nakłada makijaż.
Początkowo Julia zdaje się nie wyróżniać spośród wzorowych członkiń Partii. Są to jednak tylko pozory, które dziewczyna utrzymuje dla konspiracji. W rzeczywistości to zaradna niezwykle rezolutna osoba, która doskonale odnajduje się w rzeczywistości ciągłych niedoborów. Spotkania, które organizuje z Winstonem, zawsze urozmaica o trudne do zdobycia jedzenie, czy kobiece ubranie dla siebie. Kiedy Smith dostaje ataku paniki na widok wychodzącego z dziury w ścianie szczura, dziewczyna obiecuje mu ją zalepić. Inteligencja idzie u niej w parze z buńczuczną ordynarnością, skrywaną jak wszystko inne.
Julia przeklina i jest obcesowa, ponieważ Partia tego zabrania. Życiowym mottem dziewczyny jest łamanie zasad Wielkiego Brata tak, by nie zostać przyłapaną. Jej bunt przeciwko systemowi definiować można raczej jako pozbawiony cech ideologicznych - dziewczyna nienawidzi Partii za zakazywanie jej tego, co lubi. Lubi zaś dobrą zabawę, seks oraz wolność do tych rzeczy. Mniej ją interesują sprawiedliwość, prawda, czy obalenie tyranii. Z miłości do Winstona daje się jednak wciągnąć w prowokację O'Briena. W wyniku tortur Policji Myśli w Ministerstwie Miłości zostaje złamana i odmieniona. Smith spotyka ją po pewnym czasie na ulicy, nie ma już jednak śladu po pogodnej, pięknej dziewczynie. Julia staje się zmęczoną życiem, fizycznie oraz psychicznie zdegradowaną kobietą. Jej miłość do Winstona wygasa.
O przeszłości Julii wiadomo niewiele. Dawniej była kapitanem szkolnej drużyny hokejowej, a w Lidze Młodych pełniła funkcję sekretarza okręgowego. Wiadomo jednak, że traktowała wszystkie te funkcje jako przykrywki. Kochanków ma przynajmniej od szesnastego roku życia. W czasie trwania akcji powieści zatrudniona jest jako mechanik wydziału Pornseksu, Departamentu Literatury Ministerstwa Prawdy. Zajmuje się doglądaniem maszyny piszącej tanie, ordynarne powieści erotyczne dla proli. Sama Julia uważa ja ze "straszne śmiecie".
Bohaterka poznaje Winstona podczas seansu "Dwóch Minut Nienawiści". Jego spojrzenie wydaje się dziewczynie odmienne od tępego wyrazu oczu reszty partyjnych, dlatego snuje plany kontaktu z nim. Początkowo Winston bierze to za podchody Policji Myśli. Julii udaje się dostarczyć niewielką wiadomość pt. "Kocham cię!" na korytarzu Miniprawu, udając zderzenie z mężczyzną. Oboje zostają kochankami, potem wstępują do Bractwa Goldsteina. Okazuje się to jednak prowokacją O'Briena, który zabiera Julię i Winstona do Ministerstwa Miłości. Tam, poddana torturom, wyrzeka się kochanka i zostaje pokonana.
Aktualizacja: 2022-08-11 20:24:02.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.