„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść J. R. R. Tolkiena, która została wydana w 1937 roku. Opowiada o przygodzie tytułowego hobbita, który wraz z grupą krasnoludów oraz czarodziejem Gandalfem udaje się do Samotnej Góry, by odzyskać skarb.
Spis treści
Bilbo Baggins
Mieszkaniec Pagórka, potomek szanowanej rodziny Bagginsów oraz ekscentrycznego rodu Tuków. Prowadził życie pełne spokoju i wygód w swojej przytulnej norze. Wszystko zmieniło się, gdy Gandalf wraz z drużyną Thorina Dębowej Tarczy pojawił się u niego, inicjując wyprawę, która miała trwać ponad rok. Niezbyt zainteresowany przygodami, Bilbo znalazł się w samym centrum niezwykłych wydarzeń. W trakcie wyprawy wykazał się odwagą, sprytem i roztropnością, wielokrotnie ratując swoich towarzyszy z niebezpieczeństw. Po powrocie do domu cieszył się znowu spokojnym życiem, spisując swoje wspomnienia i dzieląc się z kuzynami opowieściami o swoich niezwykłych przygodach.
Gandalf
Potężny czarodziej i wojownik, który przez lata doskonalił sztukę magicznych zaklęć. Nosił wysokie, spiczaste kapelusze, szary płaszcz przewiązany srebrną szarfą i ogromne czarne buty. Jego znakami rozpoznawczymi były długa, siwa broda i krzaczaste brwi. Często podróżował, rzadko pojawiając się w okolicach Pagórka. Opiekował się drużyną, pomagając im, gdy byli uwięzieni przez trolle czy gobliny, a szczególną troską darzył Bilba.
Thorin Dębowa Tarcza
Syn Thraina i wnuk Throra, pochodził z królewskiego rodu krasnoludów, niegdyś zamieszkującego Samotną Górę. Był majestatycznym i potężnym krasnoludem, znanym z zamiłowania do długich przemówień. Jako dumny przedstawiciel swojego rodu, Thorinbył nieustraszonym wojownikiem, co udowodnił podczas Bitwy Pięciu Armii. Skarby z Góry zmieniły go, sprawiając, że stał się zachłanny i zaborczy. Jego obsesja na punkcie Arcyklejnotu, drogocennego skarbu jego przodków, przesłoniła mu jasność myślenia. Thorin zginął w bitwie, a po śmierci został pochowany z honorami, jak na bohatera przystało.
Smaug
Straszliwy smok, który napadł na Samotną Górę i pobliskie miasto Dal. Jego brutalne działania doprowadziły do śmierci większości wojowników i całkowitego zniszczenia królestwa krasnoludów. Zajmując Samotną Górę, leżał na stosie kosztowności, których pilnował dla samego faktu ich posiadania. Pożerał też ofiary i siał postrach w okolicy. Jednakże, mimo swej przerażającej potęgi, Smaug w końcu padł ofiarą czarnej strzały Barda, potomka dawnego władcy miasta Dal, Giriona. Ten celny strzał zakończył tyranię smoka i przywrócił nadzieję mieszkańcom okolicy.
Beorn
Umiał zmieniać postać, raz będąc potężnym mężczyzną, a za chwilę czarnym niedźwiedziem. Jego pochodzenie było niejasne, prawdopodobnie jego przodkowie zamieszkiwali góry. Potrafił rozmawiać ze zwierzętami, rezygnował z polowań. Był nieufny wobec ludzi, jednak zaprzyjaźnił się z Gandalfem i krasnoludami, gdy lepiej poznał ich historię. Został władcą krainy między górami a Mroczną Puszczą.
Elrond
Władca elfów, zamieszkiwał tzw. Ostatni Przyjazny Dom w dolinie Rivendell. Dolina była miejscem, gdzie każdy czuł się jak u siebie, niezależnie od tego, czy szukał wytchnienia, jedzenia, pracy, czy po prostu chciał wysłuchać opowieści i śpiewów. Elf był piękny i szlachetny, miał szeroką wiedzę. To on pomógł rozszyfrować mapę i znaleźć wejście do Samotnej Góry.
Bard
Potomek Giriona, niegdysiejszego władcy Dal. Jako przywódca obrony Miasta na Jeziorze, Bard wyróżniał się nie tylko swoim ponurym głosem i posępną twarzą, ale także reputacją uczciwego i dzielnego wojownika. Jego największym osiągnięciem było pokonanie smoka Smauga. Dzięki celnej strzale, która trafiła we wrażliwy punkt potwora, Bard uratował miasto przed zagładą. Bez względu na trudności, Bard nie ustępował w negocjacjach z Thorinem, domagając się należnej części łupów. Po śmierci smoka Bard odgrywał kluczową rolę w odbudowie miasta. Przyciągnął ludzi z różnych stron, przywracając miastu dawną chwałę i rozwijając je na nowo.
Gollum
Żył w mrocznych głębinach podziemi, gdzie rządziła Czarna Woda. Był stworem o czarnym ciele, z wyjątkiem wielkich, okrągłych, wyłupiastych oczu, które świeciły jak latarnie w ciemności. Gollum posiadał łódź, którą poruszał się po jeziorze w niemal absolutnej ciszy. Oprócz ryb Gollum cenił sobie mięso, a gobliny, które udało mu się schwytać, były dla niego przysmakiem. Jego imię wywodziło się od obrzydliwych dźwięków, jakie wydawał, przełykając ślinę. Jego największym skarbem był pierścień, dlatego wpadł w rozpacz, gdy Bilbo Baggins mu go odebrał.
Król Leśnych Elfów
Był mniej łaskawy od Elronda. Razem z Bardem udał się pod Smoczą Górę, aby domagać się odpowiedniej części skarbów. Wziął aktywny udział w Bitwie Pięciu Armii, stając u boku sojuszników przeciwko wspólnym wrogom. Bardzo zależało mu na zdobywaniu kolejnych skarbów.
Dain
Przywódca krasnoludów z Żelaznych Wzgórz, znany ze swojej odwagi i mądrości. Przybył na pomoc na wezwanie Thorina, podczas oblężenia Samotnej Góry. Po jego śmierci został Królem spod Góry, przejmując władzę i odpowiedzialność za królestwo krasnoludów.
Roak
Syn Karka, wódz Wielkich Kruków zamieszkujących Góry. Umiał komunikować się w ludzkim języku. Przekazał Thorinowi wieść o śmierci Smauga, stał się sojusznikiem krasnoludów.
Wielki Goblin
Przywódca goblinów zamieszkujących Góry Mgliste, nienawidził krasnoludów. Podczas spotkania z Thorinem i jego kompanią, Wielki Goblin zamierzał ich zgładzić, lecz jego plany zostały pokrzyżowane przez czarodzieja. Gandalf zabił Wielkiego Goblina, ratując drużynę przed niechybną śmiercią. Śmierć Wielkiego Goblina wywołała ogromne poruszenie wśród jego poddanych. Gobliny ruszyły więc pod Samotną Górę, co doprowadziło do wielkiej bitwy.
Dwalin
Krasnolud o charakterystycznym wyglądzie, wyróżniający się błękitną brodą, umieszczoną za złotym pasem, oraz wyrazistymi oczami błyszczącymi spod ciemnozielonego kaptura. Był bratem Balina i razem z nim uczestniczył w wyprawie do Samotnej Góry.
Balin
Stary krasnolud z długą białą brodą i czerwonym kapturem, był bratem Dwalina. Jako jeden z najbardziej doświadczonych strażników, pełnił kluczową rolę w ochronie drużyny, stając na warcie w najniebezpieczniejszych momentach. Z czasem, Balin nawiązał szczególnie bliską więź z Bilbem Bagginsem, odwiedzał go nawet po powrocie z wyprawy.
Kili i Fili
Najmłodsi uczestnicy wyprawy, nosili niebieskie kaptury, srebrne pasy i żółte brody, a także byli wyposażeni w worki z narzędziami i łopaty, których używali podczas podróży. Byli kuzynami Thorina, razem z nim polegli w bitwie, próbując zasłonić go przed strzałami.
Dori i Nori
Podobnie jak Bilbo, lubili dużo jeść. Dori był najsilniejszy, dlatego często chronił Bagginsa. Choć byli skłonni do narzekania, mieli dobre serce i pomagali innym w kryzysowych sytuacjach, np. przy wdrapywaniu się na drzewo w trakcie ataku wilków.
Oin i Gloin
Byli mistrzami w rozpalaniu ognia. Pomagali drużynie, nosząc przy sobie hubkę i krzesiwo.
Bombur
Masywny krasnolud, który często miał problemy ze względu na swoją tuszę. Po wpadnięciu do strumienia na jakiś czas zapadł w śpiączkę.
William, Bert, i Tom
Brutalne trolle, myślące wyłącznie o jedzeniu. Ich głupota oraz kłótliwość sprawiły, że krasnoludom udało się uciec. Trolle, zajęte sprzeczką, zamieniły się w kamień, gdy nadszedł świt.
Aktualizacja: 2024-07-24 11:45:01.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.