Smaug to główny przedstawiciel sił zła w powieści J.R.R. Tolkiena Hobbit, czyli tam i z powrotem. Jego rządy opierały się na terrorze i chciwości, jednak wszystko ma swój kres. W końcu Smaug został pokonany, co przyniosło ulgę lokalnym mieszkańcom.
Smaug był groźnym skrzydlatym smokiem, atakującym przeciwnika ogniem. Podobnie jak inne smoki, cechował się chciwością. Kradł kosztowności ludziom, elfom i krasnoludom dla samego faktu ich posiadania.
Smaug w żaden sposób nie korzystał z kosztowności, nie znał nawet ich rzeczywistej wartości. Kierował nim bezmyślny materializm, chciał mieć bogactwa dla samego faktu ich posiadania. Egzystencja smoka sprowadzała się do przedmiotów, które chciał mieć. Smoki żyły wiecznie, chyba że zostały przez kogoś zabite. Nie miały jednak zdolności regeneracji, nie umiały nawet naprawić poluzowanej łuski na pancerzu. Najważniejszym celem Smauga były więc grabieże i terror. Nie miał litości dla nikogo, z taką samą zaciętością atakował ludzi, jak i krasnoludy, nie zważając, że niszczy całe miasta, zabija mężczyzn, kobiety i dzieci.
Smaug wyróżniał się na tle innych smoków: był jeszcze większy, silny i zły. Pewnego dnia, gdy Thorin Dębowa Tarcza był jeszcze dzieckiem, Smaug zaatakował Samotną Górę, czyli siedzibę krasnoludów. Jego nadejście przypominało huragan, las w momencie stanął w ogniu. Krasnoludy próbowały się bronić, ale były bezsilne w starciu ze Smaugiem, dlatego ocalała ich tylko garstka. Smaug przejął kontrolę nad Samotną Górą, a dodatkowo często napadał na miasto Dal, rujnując je i porywając lokalną ludność. Pożerał dziewczęta, szerząc terror w okolicy. Przez jego postępowanie miasto upadło, a nieliczni ocaleni uciekli. Działania Smauga skazały krasnoludów na tułaczkę, podczas gdy smok spał na stercie kosztowności. Nic dziwnego, że czuli do smoka wielką nienawiść i przysięgli mu zemstę, której Smaug wreszcie się doczekał.
Smaug był tak przywiązany do swoich bogactw, że nie mógł darować żadnemu złodziejowi. Kiedy na Samotnej Górze pojawiła się kompania krasnoludów, był przekonany, że chodzi im wyłącznie o kosztowności. Nie zdawał sobie sprawy, że nadszedł czas, aby zapłacił za swoje podłe zachowanie. Nawet potężny Smaug miał swój słaby punkt – dziurę w diamentowej kamizelce. Gdy gad niszczył Miasto na Jeziorze, Bard dowiedział się od drozda, gdzie ma strzelić, aby pokonać smoka. Jedna strzała wystarczyła, aby zakończyć tyranię Smauga. Smok został zastrzelony, a jego ciało spadło do jeziora. Nawet po śmierci widać było jego największą obsesję: od jego martwego ciała odpadały drogocenne kamienie. Mieszkańcy czuli jednak do niego tak wielką odrazę, że nie zbliżali się nawet, aby je odzyskać. Wieści o jego śmierci rozniosły się szybko po całej krainie, przekazywały je nawet ptaki, ciesząc się, że chciwego smoka już nie ma.
Smok Smaug to przykład zła i materializmu. Był bezwzględny, gotowy posunąć się do wszystkiego, aby mieć skarb i władzę. Nie zwracał uwagi na to, że nie zna nawet prawdziwej wartości posiadanych klejnotów – bogactwo było dla Smauga prawdziwą obsesją.
Aktualizacja: 2024-07-09 00:17:01.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.