Bard to jedna z postaci powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa J.R.R. Tolkiena. Pozostaje najważniejszym bohaterem spośród wszystkich, należących do rasy ludzkiej. Wyróżniał się odwagą i naturalnymi zdolnościami przywódczymi. Dzięki tym cechom odegrał ważną rolę w powieści.
Bard należał do rasy ludzkiej, mieszkał w Mieście na Jeziorze. Był mało energicznym, niezbyt lubianym człowiekiem. Miał ponurą twarz i głos. Niektórzy podchodzili do niego z nieufnością. Zarzucano mu nawet, że wywołuje powodzie i pomór ryb. Mimo tych podejrzeń istniały również powody, dla których Bard był powszechnie szanowany. Nikt nie mógł mu odmówić uczciwości i męstwa. Szacunek zawdzięczał nie tylko wyznawanym przez siebie wartościom, ale też pochodzeniu. Był dość odległym, ale jednak potomkiem Giriona, dawnego króla Dali. Zawdzięczał przetrwanie małżonce króla Dali, która zdołała ocaleć z zagłady miasta, uciekając z dzieckiem w dół Bystrej Rzeki.
Bard dał doskonały dowód swojej odwagi i determinacji, gdy Smaug zaatakował Miasto na Jeziorze. Smok podpalił miasto, ludzie w panice uciekali, ale Bard, jako dowódca jednego z oddziałów łuczników, pozostał na swoim posterunku. Jego towarzysze opuszczali go jeden po drugim, ale on wciąż walczył ze swoim olbrzymim, cisowym łukiem w ręku, nie zważając na to, że kończą mu się strzały. To właśnie Bard pokonał Smauga, który od lat terroryzował okolicę. Stary drozd przekazał mu informację o słabym punkcie Smauga. Bard okazał się sprawnym łucznikiem: strzelił prosto nad lewą pierś smoka i pokonał potwora. W ten sposób Bard, dzięki swojej determinacji, odwadze i umiejętnościom, ocalił Miasto na Jeziorze, stając się bohaterem w swojej społeczności.
Po pokonaniu smoka, mieszkańcy miasta zaczęli darzyć Barda jeszcze większym szacunkiem i chcieli, aby został władcą Miasta na Jeziorze. Początkowo byli przekonani o jego śmierci, ale Bard ocalał, ponieważ w porę wskoczył do wody. Stał się przeciwieństwem poprzedniego króla miasta, który uciekł w obliczu ataku smoka. Lokalni mieszkańcy od razu przyjęli Barda jako swojego nowego władcę. Pamiętając o jego bohaterskim czynie, zaczęli nazywać go Łucznikiem. Mieszkańcy wyraźnie opowiedzieli się za Bardem, zmęczeni rządami starców i chciwców. W ten sposób Bard, dzięki swojej niezłomności, odwadze i umiejętnościom, zyskał szacunek i lojalność swojego ludu, stając się naturalnym liderem, którego pragnęli widzieć na tronie. Poprzedni władca podkreślał, że przodkowie Barda rządzili w Dali, a nie w Mieście na Jeziorze. Mieszkańcy mimo to chcieli widzieć go na tronie.
Bard nie dążył do władzy, lecz pragnął zemsty za zniszczenie swojego miasta i sprawiedliwości dla jego mieszkańców. Zorganizował drużynę, która miała na celu odzyskanie należnego im złota z Samotnej Góry, by odbudować Dal i Miasto na Jeziorze. Wiedząc, że jego ludzie nie poradzą sobie sami, Bard zwrócił się do króla elfów z prośbą o opiekę nad miastem i jego mieszkańcami podczas swojej nieobecności. Jego szlachetność, dobroć i mądrość były powszechnie uznawane, ponieważ ludzie widzieli w nim nadzieję na pokój i stabilne życie. Po Bitwie Pięciu Armii Bard otrzymał zasłużoną część złota, którą wykorzystał do odbudowy miasta Dal. Jego sukces przyciągnął wielu mieszkańców nie tylko z Miasta na Jeziorze, ale również z innych osad ludzkich, co doprowadziło do odrodzenia okolicy oraz zawarcia pokoju między zwaśnionymi rasami.
Bard to przykład silnego lidera, pragnącego dobra swych poddanych. Dzięki odwadze i oddaniu, udało mu się zwyciężyć i odbudować miasto, którym kiedyś rządzili jego przodkowie.
Aktualizacja: 2024-07-24 10:42:22.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.