Faraon – powieść historyczna Bolesława Prusa, ukończona w 1895 roku, publikowana w odcinkach na łamach „Tygodnika Illustrowanego”. Utwór osadzony jest w realiach starożytnego Egiptu, ukazując losy młodego władcy Ramzesa XIII, który próbuje uniezależnić władzę królewską od wpływowej kasty kapłańskiej. W tle rozgrywa się dramat polityczny i społeczny, a Egipt pogrąża się w kryzysie gospodarczym i politycznym, wynikającym z zadłużenia oraz dominacji duchowieństwa. Mimo ambitnych reform i prób wzmocnienia pozycji faraona, Ramzes XIII przegrywa walkę o władzę, a na tronie zasiada kapłan Herhor, rozpoczynając nową dynastię.
Powieść łączy cechy romansu wychowawczego i powieści politycznej, ukazując mechanizmy rządzenia i zależności społeczne w starożytnym Egipcie. Prus wiernie oddaje realia epoki, przywiązując dużą wagę do szczegółów topograficznych, wierzeń i obyczajów Egipcjan. Kompozycja utworu podporządkowana jest zasadzie symetrii – od wprowadzenia przedstawiającego zarys fabuły po epilog podsumowujący losy bohaterów. Powieść, choć historyczna, stanowi także metaforę współczesnych autorowi mechanizmów politycznych, ukazując starcie jednostki z potężnym systemem władzy i tradycji.