Miłość to jeden z głównych wątków „Lalki” Bolesław Prusa. Na kanwach swojej powieści autor rozlicza się z mitem romantycznego uczucia, ukazując, jak bardzo zdegradowane są stosunki damsko-męskie u końca XIX wieku. Przykładów można odnaleźć kilka:
Spis treści
Główny wątek miłosny powieści. Kochający romantycznie i bez wzajemności Stanisław Wokulski jest pogrążony w marzeniu o związku z Izabelą Łęcką. To właśnie dla niej wzbogaca się na wojnie rosyjsko-tureckiej, a zdobytymi pieniędzmi stara się znaleźć w łaskach arystokracji. Pokrywa on długi Tomasza, ojca dziewczyny, a nawet odkupuje należącą do niego kamienicę. Mimo to nie zdobywa on uczuć Łęckiej, która, odrzucając zaloty kupca, próbuje w pewien sposób sprzeciwić się konieczności wiązania się z powodów finansowych. Na oczach Stanisława Wokulskiego flirtuje ze Starskim, przez co główny bohater próbuje popełnić samobójstwo.
Rzemieślnik-pogorzelec i była prostytutka poznają się w wyniku udzielonej im obojgu pomocy przez Wokulskiego. Marianna, opiekując się chorym Węgiełkiem, zyskuje jego wdzięczność, która przeradza się w prawdziwą miłość. Jako nieliczni w książce wydają się szczęśliwi w swoim uczuciu. Niestety, wszystko psuje spotkanie Węgięłka ze Starskim — człowiekiem, który sprowadził Mariannę na ulicę. W konsekwencji mężczyzna dystansuje się od wybranki, nie mogąc pogodzić się z jej przeszłością.
W młodości pani Zasławska była zakochana ze wzajemnością w stryju głównego bohatera, również noszącym imię Stanisław. Niestety, ich związek nie mógł być spełniony ze względu na opinię społeczną. Małżeństwo ubogiego szlachcica i dziedziczki sporej fortuny uznawano za mezalians nie do przyjęcia. Kobieta do końca życia była nieszczęśliwa z powodu rozdzielenia jej ze stryjem Wokulskiego. Zasławska uważała przy tym, że małżeństwa podyktowane pieniędzmi są gwałtem zadanym na miłości.
Baronostwo to małżeństwo żyjące w separacji. Krzeszowska pochodzi z bogatej mieszczańskiej rodziny i nie była akceptowana przez rodzinę męża, która pomimo tego pożyczała od niej pieniądze. Kobieta nie potrafi pogodzić się ze śmiercią jedynego dziecka, podczas gdy jej mąż oddaje się w pełni uzależnieniu od hazardu. Ostatecznie baronowa spłaca jego długi, byleby do niej wrócił. Baronostwo jest przykładem nieszczęśliwego związku, rodziny w rozpadzie.
W młodości doktor Szuman, przedstawiciel mniejszości żydowskiej, kochał polską szlachciankę, dla której nawet chciał się przechrzcić. Niestety, kobieta zmarła tuż przed ślubem. Zrozpaczony Szuman próbował z tego powodu popełnić samobójstwo. Od tego wydarzenia podchodzi do miłości sceptycznie, opisując ją jako maskę, za którą ukrywa się instynkt przedłużenia gatunku. Obwinia również cywilizację i religię za zniweczenie idei miłości przez wypaczenie jej różnymi sankcjami.
Ignacy Rzecki wspomina, że niegdyś również kochał się w pewnej kobiecie. Niestety, ta spotykała się z innym mężczyzną. Od tego czasu Rzecki ma negatywny stosunek do obrazu doskonałej miłości. Jest to szczególnie symptomatyczne na tle jego idealistycznego podejścia do życia, wyjętego rodem z epoki napoleońskiej.
Aktualizacja: 2024-10-03 10:57:06.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.