„Nad Niemnem” to jedna z najbardziej znanych i klasycznych powieści, jakie powstały w okresie pozytywizmu. Jej autorką jest też jedna z najbardziej rozpoznawalnych autorek tego okresu, czyli Eliza Orzeszkowa. „Nad Niemnem” ukazuje panoramę polskiego społeczeństwa w okresie zaborów, już po zakończonym klęską powstaniu styczniowym. Orzeszkowa opisuje też niewielką społeczność i przedstawicieli wszystkich klas społecznych, od arystokracji, aż do chłopstwa. Jednym z najważniejszych bohaterów z pewnością jest Benedykt Korczyński.
Benedykt pochodzi ze średniozamożnej szlachty i zarządza Korczynem. To najmłodszy syn Stanisława Korczyńskiego i brat Dominika, Andrzeja i Jadwigi. Z woli ojca zajął się rodzinnym majątkiem. To także mąż Emilii Korczyńskiej, ojciec Witolda oraz Leonii. Benedykt stara się dbać o swoją rodzinę. Jego brat, Andrzej zginął w powstaniu styczniowym, natomiast Dominik zamieszkał w Rosji i sprzedał się zaborcy.
Benedykt to człowiek, po którym widoczne jest, że ciężko pracuje, także fizycznie. To wysoki, opalony mężczyzną z wąsem, ze sprcowanymi rękami. W przeszłości otrzymał jednak staranne wykształcenie, tak jak jego bracia, a dodatkowo został wychowany w rodzinie o demokratycznych ideałach. Z czasem jednak te wartości musiały nieco ustąpić praktycznemu spojrzeniu na świat pod wpływem licznych trudów życia, których doświadczył Benedykt. W jego twarzy widoczny jest smutek i liczne troski, zwłaszcza w spojrzeniu mężczyzny. Często jeździ konno, co sprawiło, że wyrobił sobie mięśnie, a na co dzień wkłada płócienny surdut i wysokie buty.
W zarządzaniu dworem Benedyktowi pomaga stara Marta. Żona mężczyzny, Emilia, to hipochondryczka, która spędza czas na czytaniu romansów w towarzystwie zajmującej się nią Teresy Plińskiej. Benedykt przez długi czas nie jest w stanie znaleźć wspólnego języka z synem Witoldem. Jest też skonfliktowany z rodem Bohatyrowiczów, z którym przyjaźnił się jego brat, Andrzej. Sądzi się z nimi o ziemię i nie jest w stanie odstąpić od tego konfliktu.
Świat Benedykta ogranicza się przede wszystkim do Korczyna i dworu, którym opiekuje się z polecenia swojego ojca, Stanisława. To problemy tej posiadłości najbardziej zaprzątają jego myśli. Benedykt zajmuje się przede wszystkim gospodarstwem i wywiązuje się z tego obowiązku bardzo dobrze. Obsiewa pola, sadzi ziemniaki, zbiera plony i odsprzedaje je innym, posiada wiele zwierząt i doskonale się nimi opiekuje. Ciężka praca sprawia, że ma pieniądze, które może przeznaczyć na niezbędne naprawy w dworze czy też na opłacenie edukacji swoich dzieci. Witold studiuje, a Leonia jest na stancji w Warszawie.
W wolnym czasie Benedykt oddaje się polowaniom oraz konnej jeździe. Sięga także chętnie po lokalną prasę i dowiaduje się, co ostatnio się wydarzyło. Rzadko jednak można spotkać Benedykta zrelaksowanego. Nieustannie myśli o utraconej rodzinie, rozkapryszonej żonie czy trudach utrzymania dworu. Jego siostra wyszła za człowieka określanego jako snoba, a brat Dominik namawia do pozbycia się rodzinnego majątku. Andrzej zaś poległ w powstaniu styczniowym. Wszystko to bardzo martwi Benedykta.
Celem Benedykta w życiu jest samotna walka o utrzymanie Korczyna. Nie chce bowiem, by ta ziemia przeszła w ręce Rosjan. Boleśnie odczuł, kiedy po powstaniu w ramach represji politycznych, zaborca skonfiskował część majątku Korczyńskich. Benedykt czuje, że jako dobry patriota powinien wydobyć gospodarstwo z długów i doprowadzić je do dobrego stanu. Zrobi wszystko, by uniknąć sprzedaży rodzinnej ziemi, której jest jedynym opiekunem.
Benedykt trwa w konflikcie z synem, który nie rozumie niektórych decyzji ojca, takich jak trwanie w konflikcie z Bohatyrowiczami. Benedykt jest zawzięty i ryzykuje wręcz otwartym konfliktem z Witoldem. Jest też bardzo samotny i nieustannie pracuje, nawet w nocy, co wzbudza smutek w Justynie. Ostatecznie jednak Benedykt godzi się z synem, odnajduje w sobie utracony spokój, a także chęć do życia. Jest jedną z pozytywnych postaci w powieści.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.