„Dobra pani” to pozytywistyczna nowela, a jej autorką jest Eliza Orzeszkowa. Opowiada ona o losach dwóch bohaterek - tytułowej dobrej pani, czyli Eweliny Krzyckiej oraz pięcioletniej Helki, ubogiej sieroty. Krzycka adoptuje dziecko i nowela skupia się głównie na ich - początkowo - szczęśliwym, wspólnym życiu. Szybko na jaw wychodzi jednak okrutny charakter dobrej pani, która porzuca dziecko, gdy opieka nad nim zaczyna ją nudzić i przeszkadzać jej w innych rozrywkach. W noweli łącznie pojawia się niewiele postaci, a wszystkie są zaangażowane w historię Krzyckiej i Helki.
Ewelina Krzycka to główna i tytułowa bohaterka. Jest to bardzo majętna i bezdzietna wdowa. Krzycka musi wyjaśnić kilka spraw związanych ze swoim majątkiem, a przez to nie może przez pewien czas opuszczać niewielkiego miasteczka. Tęskni wówczas za wielkim światem i jego rozrywkami. Jej sposobem na nudę okazuje się zaangażowanie się w dobroczynność. To właśnie wtedy spotyka Helkę i adoptuje ją. Po pewnym czasie jednak Krzycka nudzi się dziewczynką, która przestaje być małym, rozkosznym aniołkiem i przeszkadza opiekunce w niektórych zajęciach. W związku z tym Krzycka wyjeżdża z kraju i porzuca Helkę, pokazując swoją prawdziwą, egoistyczną naturę.
Helka to kilkuletnia dziewczynka, którą zaadoptowała pani Krzycka. Dziewczynka straciła swoich rodziców i mieszkała u ubogich krewnych. Wyglądała jak mały i piękny aniołek, miała niebieskie oczy i jasne włosy. Była bardzo radosna i otwarta, często się uśmiechała. Okazało się też, że ma zdolności muzyczne, szybko się uczy obcych języków i manier. Helka była bardzo wdzięczna Krzyckiej za opiece, szybko się do niej przywiązała i okazywała jej swoją miłość. Bardzo przeżyła porzucenie i powrót do ubogiej rodziny, gdzie nie potrafiła się już odnaleźć, tęskniła za Krzycką, mimo jej okrucieństwa.
Panna Czernicka to służąca Krzyckiej, którą ta niegdyś przygarnęła, a potem się nią znudziła. Ponieważ okazało się, że Czernicka ma zdolności krawieckie, to została służącą dobrej pani. Czernicka starała się opiekować istotami, jakie Krzycka przez jakiś czas otaczała opieką, a potem porzucała, na przykład papużką czy psem Elfem. Czernicka jako dorosła kobieta wciąż służyła Krzyckiej i czuła się przez nią bardzo skrzywdzona. To ona uświadomiła Helce prawdę na temat jej opiekunki i obiecała jej pomóc. Miała w sobie zatem więcej współczucia niż majętna wdowa.
Janowa to żona mularza Jana i krewna Helki. Mimo iż była uboga, to próbowała pomóc małej dziewczynce, gdy ta została bez rodziców. Gdy dziecko zyskuje bogatą opiekunkę, to jej los cieszy Janową. Sądziła bowiem, że ta zyska dzięki temu lepszą przyszłość. Janowa bardzo troszczy się o Helkę przy każdej okazji.
Jan to mularz, jego rodzina zaopiekowała się Helką. Jest ubogi i ma czwórkę własnych dzieci. To on znajduje chorą Helkę pod domem Krzyckiej i zabiera ją do swojej chaty, by się o nią troszczyć. Jest on dobrym i współczującym człowiekiem.
Włoski muzyk to pochodzący z Włoch mężczyzna, którego Krzycka poznała w podróży, to jej kolejna krótka fascynacja.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.