„Dobra pani” to nowela z epoki pozytywizmu, a jej autorką jest Eliza Orzeszkowa. Opowiada ona o losach pewnej majętnej kobiety, Eweliny Krzyckiej, która decyduje się na adopcję ubogiej sieroty, pięcioletniej Helki. Dziewczynka jest jedną z dwóch głównych bohaterek noweli Orzeszkowej, a jej losy kształtują się naprawdę tragicznie. Dziecko traci bowiem swoich rodziców, a potem także bogatą opiekunkę, Krzycka okazuje się bowiem osobą niedojrzałą, egocentryczną i kapryśną. Tymczasem Helka jest kochającym dzieckiem.
Problemy Helki zaczynają się już we wczesnym dzieciństwie. Jej matka umiera na cholerę, a ojciec, murarz, ginie tragicznie podczas pracy na rusztowaniu. W wyniku tych tragedii dziewczynka trafia pod opiekę ubogich krewnych, w tym Janowej, żony murarza Jana. „Rodzina, do której Helka trafiła, ledwo wiązała koniec z końcem, a przybycie dziewczynki jeszcze bardziej pogarszało ich trudną sytuację”. Adopcja przez Krzycką wydaje się im zatem na początku cudownym zrządzeniem losu.
W wieku pięciu lat Helka już wyróżnia się urodą. Opisując ją, autorka zauważa: „Dziecko przypominało małego aniołka, miała malutkie, koralowe i zawsze uśmiechnięte usteczka, niebieskie oczy i jasne loki”. Jej śliczna twarzyczka przyciągnęła uwagę Eweliny Krzyckiej, która postanowiła się nią zająć.
Helka była również dzieckiem pełnym radości, „zawsze wesołym, obcowanie z nią sprawiało innym przyjemność”. Krzycka chętnie rozpieszczała dziewczynkę i miała ją blisko siebie.
Szybko okazało się, że Helka ma talent muzyczny, pięknie śpiewa i szybko przyswaja nowe informacje, w tym języki obce. „Bez trudu uczyła się manier, jakie wpajała jej Krzycka, i bardzo zabiegała o uczucia oraz akceptację ze strony swojej opiekunki”. Jej przywiązanie do Krzyckiej było głębokie, co sprawiło, że odrzucenie, jakiego później doświadczyła, było dla niej ogromnym zaskoczeniem i zranieniem. "Gdy dziewczynka wróciła do Janowej, nie potrafiła się odnaleźć w nowej sytuacji, a jej manier sprawiały, że inne dzieci zaczęły ją wyśmiewać”. Delikatna Helka była w tej sytuacji zdruzgotana.
Helka była więc dzieckiem wrażliwym, czułym i radosnym, które zostało brutalnie doświadczone przez życie. Musiała przetrwać śmierć obojga rodziców, a gdy wydawało jej się, że znalazła nowy dom, została porzucona jak "zużyta zabawka" przez swoją nową opiekunkę. To wszystko wywarło na niej ogromny wpływ i doświadczyło ją w sposób, którego żadne dziecko nie powinno nigdy przeżywać.
Aktualizacja: 2024-08-28 15:09:10.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.