„Dobra pani” to jedna z pozytywistycznych nowel, jakie wyszły spod pióra Elizy Orzeszkowej. Opowiada ona historię kobiety, Eweliny Krzyckiej, która w ramach dobroczynności adoptuje ubogą sierotę, małą dziewczynkę o imieniu Helka. Krzycka początkowo bardzo troszczy się o dziecko, ale z czasem kapryśny charakter kobiety daje o sobie znać. Krzycka jest też tytułową „dobrą panią” i staje się przykładem źle pojętej i bardzo powierzchownej pomocy, jaką bogatsze klasy społeczne oferują tym biedniejszym.
Pani Ewelina Krzycka od wielu lat jest wdową. Jest kobietą niezwykle piękną i zamożną, ponieważ odziedziczyła majątek po zmarłym mężu. W jej małżeństwie nie było dzieci, a ona sama zawsze dbała o swój wygląd, ubierając się elegancko i modnie.
Przez około dwa lata pani Krzycka mieszkała w małej miejscowości Ongród, gdzie znajdował się jej majątek. Musiała załatwić tam wiele spraw związanych z posiadłością, co uniemożliwiło jej podróżowanie. Tęskniła za dużymi miastami i życiem toczącym się w większym zgiełku, które bardziej jej odpowiadało niż spokojne życie na wsi.
Nuda skłoniła Krzycką do zaangażowania się w działalność dobroczynną w lokalnym stowarzyszeniu. To dzięki temu poznała małą Helkę, której los wzruszył ją na początku. Krzycka postanowiła poprawić życie ubogiej dziewczynki, co mogłoby sugerować jej empatię.
Jednakże współczucie Krzyckiej okazało się ograniczone. Opieka nad Helką sprawiała jej radość tylko do czasu, gdy dziewczynka była mała i nie sprawiała problemów. Gdy Helka dorosła, a Krzycka zainteresowała się włoskim muzykiem, dziewczynka stała się dla niej ciężarem. W efekcie została odesłana do ubogich krewnych. Podobny los spotkał wcześniej psa Krzyckiej, Elfa, który przypadkowo uszkodził koronkę jej sukienki, gdy próbował się do niej zbliżyć.
Krzycka zatem szybko porzuca swoje dotychczasowe zainteresowania i szuka nowych bodźców. Jej działalność dobroczynna okazała się jedynie chwilowym zajęciem, mającym na celu zabicie nudy i zaspokojenie jej własnych potrzeb. Jest lekkomyślna i egocentryczna, co negatywnie wpływa na jej otoczenie.
Ewelina Krzycka jest więc postacią, która jest zarówno bezmyślna, jak i fałszywa. Jej egoistyczne zachowanie jest okrutne, a ona sama nie zwraca uwagi na uczucia innych, takich jak dzieci czy zwierzęta, które przez nią cierpią.
Aktualizacja: 2024-08-28 15:03:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.