Nie jest tajemnicą, że każdy człowiek zmaga się z losem, czasami bardziej, czasami mniej. Nawet ludzie sławni, bogaci i żyjący swoimi marzeniami czasami stają przed trudnościami, z którymi muszą się zmierzyć. W obliczu trudności losowych każdy przyjmuje jednak inną postawę i radzi sobie z nimi na swój sposób. Postawa ta może wynikać z wielu rzeczy - ze wcześniejszych doświadczeń życiowych doświadczeń, światopoglądu i przekonań danej osoby. Różnorodność ludzkich postaw w obliczu zmagań z losem doskonale widać w literaturze, w zachowaniu bohaterów takich dzieł jak „Latarnik” Henryka Sienkiewicza, „Cierpienia młodego Wertera” Goethego czy w powieści Elizy Orzeszkowej pod tytułem „Marta”.
W noweli zatytułowanej „Latarnik” Henryk Sienkiewicz przedstawia burzliwe losy jej głównego bohatera - tytułowego latarnika, Skawińskiego. To człowiek w już podeszłym wieku, który całe swoje życie spędził próbując znaleźć swoje miejsce na świecie. Z jego ojczyzny wygnały go represje polityczne po powstaniu styczniowym, następnie zaś odwiedził wiele kontynentów, gdzie próbował znaleźć pracę i zostać na dłużej. Skawiński szukał więc diamentów, prowadził fabrykę cygar i warsztat kowalski, był kopaczem diamentów, harpunnikiem i pływał na statkach, walczył w wielu bitwach, między innymi w wojnie secesyjnej.
Jednak zawsze coś nie pozwalało Skawińskiemu osiąść na dłużej w danym miejscu i znów wyruszał on w podróż. Posadę latarnika przyjął, ponieważ pragnął spokoju i stabilizacji. Stracił ją jednak wkrótce, ponieważ tak zaczytał się w otrzymanym w paczce egzemplarzu „Pana Tadeusza” i wzruszył się nim, że zapomniał o swoich obowiązkach i doprowadził do rozbicia się statku. Skawiński jest więc przykładem bohatera, który nieustannie zmagał się z losem, ciągle spotykały go niepowodzenia i rozczarowania. Jednak mimo tych przeciwności przyjmował on wciąż aktywną postawę, działał i starał się mieć wpływ na swoją sytuację. Nie poddawał się do samego końca, mimo że był już stary i zmęczony.
Z kolei główny bohater powieści Goethego pod tytułem „Cierpienia młodego Wertera” zupełnie inaczej zmagał się z losem. Werter zakochał się w Lotcie - młodej dziewczynie, która niestety nie odwzajemniała jego uczuć i była zaręczona z innym mężczyzną. Tymczasem Werter kochał ją niemal do obłędu, nie potrafił o niej zapomnieć i zatracał się w tym uczuciu. Był tak zdesperowany, że spędzał czas z kobietą oraz z jej narzeczonym, Albertem, pragnąc jakiegokolwiek kontaktu z nią. Nie miał jednak żadnych szans na odmianę swojego losu, Lotta nie dawała mu nadziei i w tajemnicy przed Werterem poślubiła Alberta.
Werter zmagał się więc z losem przez nieszczęśliwą miłość, która nie miała szans się spełnić. Przytłoczyło go to do tego stopnia, że Werter nie był w stanie znieść swojego życia i pogodzić się z losem. Nie znalazł jednak też w sobie sił, by aktywniej z nim walczyć. Zamiast tego Werter wybrał ucieczkę. Odebrał sam sobie życia, nie był bowiem w stanie znieść cierpienia, jakim napełniało go życie bez ukochanej Lotty. Werter nie był więc aktywny w zmaganiach z losem, wolał nie żyć, niż stawić mu czoła.
W powieści tendencyjnej Elizy Orzeszkowej zatytułowanej „Marta” główna i zarazem tytułowa bohaterka z dnia na dzień znajduje się w trudnej sytuacji. Umiera bowiem jej mąż, a ona sama żyje z córką w czasach, w których to mężczyzna zajmował się w pełni utrzymaniem rodziny. Marta nie ma więc pracy i pieniędzy, a musi jakoś utrzymać siebie i córkę. Rozpoczyna więc poszukiwania zatrudnienia, szybko jednak okazuje się, że nie ma żadnego zawodu ani umiejętności, jakie przyniosłyby jej korzyści finansowe. Gdy zatrudnia się jako nauczycielka francuskiego, to okazuje się, że jej uczennica włada nim lepiej od niej.
Marta chwyta się coraz gorzej płatnych profesji, które również traci, w międzyczasie choruje jej dziecko. Mimo przeciwności wciąż próbuje o siebie walczyć, wciąż stara się odmienić swój los, aż do samego końca, kiedy ginie potrącona przez powóz. Chwilę wcześniej została przyłapana na próbie kradzieży leków dla dziecka. Marta jest więc przykładem beznadziejnego zmagania się z losem, przed którym nie ma ucieczki. Jest ona także przykładem tego, jak z czasem człowiek obniża swoje wymagania w stosunku do życia pod wpływem kolejnych nieszczęść i porażek.
Ludzie przyjmują więc różne postawy w trakcie zmagań z losem, a wpływ na nie ma wiele czynników - charakter, skala spotykającego ich nieszczęścia oraz wcześniejsze życiowe doświadczenia, co widać na powyższych przykałdach bohaterów literackich.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.