Konflikt pokoleń. Omów zagadnienie na podstawie Tanga Sławomira Mrożka. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Autorka opracowania: Marta Grandke. Redakcja: Aleksandra Sędłakowska.

Konflikt pokoleń jest czymś naturalnym w porządku świata, młodzi buntują się przeciwko starszym i chcą zmienić obraz świata, później zaś kolejne pokolenie sprzeciwia się zaprowadzonym przez nich porządkom. Cykl ten ma miejsce od początku istnienia ludzkości i nic nie zapowiada, by miał się on kiedyś zakończyć. Konflikt pokoleń stał się także często wykorzystywanym motywem literackim, dzięki któremu można skutecznie zaprezentować zmiany następujące w postrzeganiu świata. Jest to także najprostszy powód skonfliktowania bohaterów literackich z ich rodzicami czy z całym starszym pokoleniem. 

Spis treści

Konflikt pokoleń – zagadnienie

Tango

W „Tangu” Sławomira Mrożka większość akcji i wydarzeń ma swoje źródło właśnie we wspomnianym konflikcie pokoleń. Rozgrywa się on pomiędzy rodzicami, a ich synem. Artur, Stomil i Eleonora nie potrafią się porozumieć, wyznają kompletnie odmienne systemy wartości. Rodzice, którzy reprezentują starsze pokolenie, w czasach swojej młodości nieustannie buntowali się przeciwko światu i panującym zasadom tak skutecznie, że przez ich działania nie pozostały już Arturowi żadne prawa, wobec których mógłby się sprzeciwiać. Stomil i Eleonora reprezentują awangardę, wolność bez ograniczeń, a także chaos, który rządzi światem. Arturowi, reprezentantowi młodszego pokolenia, nie pozostaje więc nic poza odwróconym buntem i zwróceniem się przeciwko wolności i swobodom, jakie uosabiają jego rodzice. Pragnie on więc powrotu dawnych wartości i zasad, dzięki którym świat na nowo odzyskałby jakikolwiek porządek. Artur nie umie się bowiem odnaleźć w chaosie, jaki zaprowadzili w rzeczywistości jego rodzice. Nie zgadza się z ich niechlujnym ubiorem, ani z tym, że jego matka ma jawny romans z lokajem. Nie marzy o niczym innym niż o stabilizacji i próbuje przekonać do niej niechętnych rodziców. Wszelkie zmiany, jakie Artur wprowadza w życiu rodziny, okazują się być zaledwie powierzchowne. Gdy chłopak ginie w starciu z kochankiem matki, Edkiem, wszystko natychmiast wraca do swojego poprzedniego stanu. Bunt Artura jest więc nieudany, jego racje nie mają prawa realizacji, rodzice są silniejszą stroną tego konfliktu. Taki wynik sporu międzypokoleniowego również jest odwróceniem znanego porządku, zazwyczaj bowiem to starsi i ich wartości powoli usuwają się w cień, a młodość zwycięża. Tymczasem w „Tangu” to poglądy rodziców zwyciężają, a ich syn przegrywa starcie z poprzednim pokoleniem.

Romantyczność

Innym przykładem konfliktu pokoleniowego, który został utrwalony w literaturze, jest ten, który Adam Mickiewicz opisał w balladzieRomantyczność”. W utworze tym ścierają się ze sobą dwa odmienne światopoglądy - powoli przechodzące do przeszłości ideały klasyków oraz rozbudzające wyobraźnię młodego pokolenia myśli romantyków. Przedstawiciele nowej epoki, a wśród nich Adam Mickiewicz, nie zgadzali się bowiem z tym, co proponowali im klasycyści, mieli swój własny pomysł na to, jak powinna wyglądać literatura oraz, mówiąc ogólniej, światopogląd nowoczesnego człowieka. Przedstawiciele starszego pokolenia nie zgadzali się z romantykami, a czasami wręcz jawnie wyśmiewali ich pomysły, jak zdarzyło się to na przykład Janowi Śniadeckiemu. „Romantyczność” stała się odpowiedzią na krytykę klasycystów, sam zaś Śniadecki stał się słynny jako ten jeden starzec patrzący na świat wyłącznie „przez szkiełko i oko”, nie dostrzegając, iż rzeczywistość to coś więcej niż tylko nauka i racjonalne poznanie. Narrator utworu - uosabiany z Mickiewiczem - reprezentuje pokolenie romantyków. Jego poglądy utożsamiamy z bohaterką ballady, Karusią, która rozmawia ze swoim zmarłym ukochanym. On jeden nie sądzi, że dziewczyna oszalała ze zgryzoty i daje wiarę, że duch zmarłego Jasia jest właśnie przy niej. Wygłaszając tę opinię, staje w opozycji do starca, przedstawiciela klasyków, który wierzy swoim zmysłom, nie sercu. Liryk ten obrazuje więc istotę międzypokoleniowego sporu między klasycystami a romantykami. Wskazuje na główne różnice w ich światopoglądach, pokazuje, gdzie leżała główna linia konfliktu oraz to, jak gwałtowny i gorący on był. Romantycy nie mieli bowiem zamiaru ustępować starszym twórcom literatury i bez wahania przypominali im, że ich czas właśnie przemija. Klasycy odwdzięczyli się krytycznymi komentarzami, w których twierdzili, że romantyzm jest naiwną wiarą, która za daleko odeszła od nauki i prawdziwej literatury.

Inne konteksty literackie

  • Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego – Chociaż główny bohater Cezary nie ma otwartego konfliktu ze swym ojcem, Sewerynem Baryką, to bardzo wyraźnie widać między nimi rozbieżność światopoglądu. Wychowany w Baku chłopak, nie znając Polski z własnych doświadczeń, zawierza opowieściom ojca o wielkim, nowoczesnym kraju, w którym panuje dobrobyt. Ufny w tę wizję Cezary po rewolucji w Baku wyrusza na Zachód, aby tam solennie się rozczarować, ponieważ obiecane mu „szklane domy”, stanowiące symbol odrodzenia Polski, w rzeczywistości nie istnieją. Bohater ma pełne prawo czuć żal do ojca o wyidealizowanie i przeinaczenie prawdziwego obrazu umiłowanej ojczyzny, jednak ze względu na to, że sam wskutek różnych doświadczeń i refleksji dojrzewa, zaczyna rozumieć, że konflikt z ideami ojca nie ma sensu, ponieważ były one mu przekazane w dobrej wierze.
  • Romeo i Julia” Williama Szekspira – W sztuce Szekspira również młodsze pokolenie kontestuje zasady forsowane przez dorosłych. Tytułowi bohaterowie, zakochani w sobie i pragnący spędzić z sobą resztę życia, dostają od swych rodów zakaz kontaktu. Tragizmu sytuacji dodaje fakt, iż oboje reprezentują zwaśnione rody Montekich i Kapuletów, toczących ze sobą spory od bardzo długiego czasu i nie chcących dostrzec w parze zakochanych szansy na pogrzebanie wojennego topora. Ze względu na nieustępliwość starszych, splot wydarzeń sprawia, że zarówno Julia, jak i Romeo, giną śmiercią samobójczą. Choć w ten sposób podkreślają niezależność swojej decyzji i siłę miłości ponad decyzjami zewnętrznych głosów, mogliby doczekać szczęśliwego zakończenia, gdyby nie konfliktowość ich rodzin.
  • Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza – W epopei istotny wydaje się konflikt między starszymi szlachcicami, których reprezentuje między innymi postać Sędziego, a młodszymi, chcącymi się emancypować osobami takimi jak tytułowy bohater, należący do młodego pokolenia. To w Tadeuszu są pokładane nadzieje co do przywrócenia świetności polskiej kulturze i wolności, ponieważ Mickiewicz opisuje czasy, gdy Polska była pod zaborami. Konflikt pokoleń wynika tu z jednej strony z trudnej sytuacji politycznej ojczyzny Tadeusza i jego ukochanej Zosi, a z drugiej, ze strachu starszyzny przed tym, że los kraju jest w rękach młodzieży. Tym samym tytułowy bohater, dzięki swojemu starannemu wychowaniu pod znakiem tradycji, staje się nośnikiem patriotycznych wartości, a jego symboliczne zaręczyny z Zosią odnoszą się do wiary Mickiewicza w szanse odzyskania wolności.
  • Skąpiec” Moliera – Tytułowy skąpiec, stary Harpagon, jest całkowicie zaślepiony obsesją na punkcie bezmyślnego gromadzenia pieniędzy, na rzecz których zaniedbuje wychowywane przez siebie samotnie dzieci, Kleanta i Elizy. Chociaż młodzi pragną szczęścia z ukochanymi – Marianną i Walerem – ojciec, kierowany żądzą zysku i samowolą, niweczy ich plany, planując Mariannie transakcjonalną relację z bogatym wdowcem. Robi to po to, aby jeszcze bardziej pomnożyć swój własny majątek. W skutek zbiegu zdarzeń, wychodzi na jaw, że starszy Anzelm nie może poślubić dziewczyny. W finale Harpagon bardziej troszczy się o swoje złoto niż o dzieci, ukazując swoją emocjonalną pustkę i destrukcyjny wpływ na ich życie, ale rodzeństwo znajduje odwagę by sprzeciwić się jego woli.

Podsumowanie

Spory pokoleniowe są więc na stałe wpisane w historię ludzkości i odnawiają się tak samo jak inne cykle w naturze, na przykład pory roku. Wybuchają one na tyle często, że na stałe zajęły miejsce w tekstach literackich. Twórcy często opisują je, wskazując słuszność jednej ze stron konfliktu i krytykując tym samym drugą. Konflikty bardzo często dotyczą spraw światopoglądowych i założeń czy kodeksów moralnych, jakimi kieruje się dane pokolenie, najczęściej przy okazji negując to, co pozostawili po sobie żyjący przed nim ludzie.


Przeczytaj także: Kon­cep­cja te­atru ab­sur­du. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Tan­ga Sła­wo­mi­ra Mroż­ka. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Aktualizacja: 2024-11-06 14:03:49.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.