Kazimierz Starski to bohater epizodyczny „Lalki” Bolesława Prusa, który został w powieści przedstawiony w taki sposób, aby nie wzbudzić ani krzty sympatii u czytelnika. To przykład zepsucia arystokracji, najwyższej klasy społecznej. Mężczyzna usiłuje odzyskać stracony majątek przez spadek lub związek z majętną kobietą. Nie ukrywa, że jego priorytetami są romanse, pieniądze i luksusowe życie.
Spis treści
Starski jest młodym, przystojnym mężczyzną. Zarost upodabnia go do austriackiego księcia Rudolfa. Ma arystokratyczne pochodzenie, jest kuzynem Izabeli Łęckiej. Wywodzi się z bogatej rodziny, ale stracił odziedziczony majątek przez hazard i liczne podróże. Otoczenie wprost nazywa go bankrutem. Kazimierz ma opinię obieżyświata. Mówi się nawet, że opłynął kulę ziemską. Ochocki nie wierzy jednak, że Kazimierz rzeczywiście dotarł do odległej Azji. Podejrzewa, że jego podróże ograniczały się raczej do Europy.
Starski został wychowany w poczuciu wyższości, ze względu na swoje pochodzenie, a w związku z tym nie planuje pracować, aby wyjść z bankructwa. Liczy, że jego sytuację poprawi spadek po matce chrzestnej – prezesowej Zasławskiej lub małżeństwo z panną, posiadającą duży posag. Jednak okazuje się, że posiadaczka majątku była świadoma próżniactwa i rozrzutności Kazimierza, dlatego zapisała mu tylko niewielką dożywotnią rentę, a swoje bogactwo przekazała na cele dobroczynne. Starski nie może w to uwierzyć i zamierza podważyć testament prezesowej. Mówi się, że ma około stu tysięcy długów, przez co decyduje się na ucieczkę z kraju.
Bohater to znany kobieciarz. Jest arogancki, ale potrafi też być dystyngowany i sprytny. Podczas pobytu w Zasławku, flirtuje z Izabelą, Kazimierą Wąsowską oraz Eweliną Janocką. Zaleca się zarówno do panien, jak i mężatek. Na jaw wychodzi także jego znajomość z Marianną — prostytutką, którą Wokulski poznał w kościele. Kazimierz podkreśla jednak, że nigdy nie poślubi dziewczyny bez posagu. Wąsowska doskonale zna jego metody uwodzenia i odrzuca adoratora. Miała do niego słabość, gdy była jeszcze panną, ale z wiekiem nabrała zdrowego rozsądku.
Starski niszczy związki innych, nie planując małżeństwa. Romansuje z Eweliną Janocką, narzeczoną, a następnie żoną barona Dalskiego. Między mężczyznami dochodzi do pojedynku, który wygrywa Kazimierz. Starski przyczynia się też do rozstania Łęckiej i Wokulskiego. Stanisław słyszy, jak Kazimierz flirtuje z Izabelą w pociągu, przez co zrywa zaręczyny i próbuje popełnić samobójstwo. Starski jest egoistą, skupionym wyłącznie na własnej wygodzie i rozrywce.
Starski posłużył Prusowi jako prosta egzemplifikacja moralnego upadku najwyższej klasy społecznej, co jest jednym z ważniejszych wątków „Lalki”. Nie sposób odnaleźć na kartach powieści chociaż jedną pozytywną ocenę postępowań tego bohatera. To cyniczny mężczyzna, który dla ocalenia swojej pozycji nie cofnie się przed wykorzystywaniem innych.
Aktualizacja: 2024-09-03 12:48:59.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.