Kazimierz Starski jest negatywną postacią, która nie wzbudza sympatii czytelnika. Stanowi żywy przykład zepsucia arystokracji. Usiłuje odzyskać stracony majątek przez spadek lub związek z majętną kobietą. Nie ukrywa, że jego priorytetami są romanse, pieniądze i luksusowe życie.
Starski jest młodym, przystojnym mężczyzną. Zarost upodabnia go do austriackiego księcia Rudolfa. Ma arystokratyczne pochodzenie, jest kuzynem Izabeli Łęckiej.
Starski wywodzi się z bogatej rodziny, ale stracił swój majątek przez hazard i liczne podróże. Otoczenie wprost nazywa go bankrutem. Kazimierz ma opinię obieżyświata. Mówi się nawet, że opłynął kulę ziemską. Ochocki nie wierzy jednak, że Kazimierz rzeczywiście dotarł do odległej Azji. Podejrzewa, że jego podróże ograniczały się raczej do Europy.
Starski został wychowany w poczuciu wyższości, ze względu na swoje pochodzenie. Nie zamierza więc pracować. Planuje odzyskać pieniądze przez otrzymanie spadku po chrzestnej swojej matki - prezesowej Zasławskiej lub małżeństwo z panną, posiadającą duży posag. Testament prezesowej stanowi dla niego ogromne rozczarowanie. Okazuje się, że kobieta dostrzegła próżniactwo i rozrzutność Kazimierza, dlatego zapisała mu jedynie niewielką dożywotnią rentę, a swój majątek przekazała na cele dobroczynne. Starski nie może w to uwierzyć i zamierza podważyć testament prezesowej. Mówi się, że ma około stu tysięcy długów, przez co decyduje się na ucieczkę z kraju.
Bohater to znany kobieciarz. Jest arogancki, ale potrafi też być dystyngowany i sprytny. Podczas pobytu w Zasławku, flirtuje z Izabelą, Kazimierą Wąsowską oraz Eweliną Janocką. Zaleca się zarówno do panien, jak i mężatek. Na jaw wychodzi także jego znajomość z Marianną, dziewczyną lekkich obyczajów. Kazimierz podkreśla jednak, że nigdy nie poślubi dziewczyny bez posagu. Wąsowska doskonale zna jego metody uwodzenia i odrzuca adoratora. Miała do niego słabość, gdy była jeszcze panną, ale z wiekiem nabrała zdrowego rozsądku.
Starski niszczy związki innych, nie planując małżeństwa. Romansuje z Eweliną Janocką, narzeczoną a następnie żoną barona Dalskiego. Między mężczyznami dochodzi do pojedynku, który wygrywa Kazimierz. Starski przyczynia się też do rozstania Łęckiej i Wokulskiego. Stanisław słyszy, jak Kazimierz flirtuje z Izabelą w pociągu, przez co zrywa zaręczyny i próbuje popełnić samobójstwo. Starski jest egoistą, skupionym wyłącznie na własnej wygodzie i rozrywce.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.