Helena Stawska to drugoplanowa powieści „Lalka” Bolesława Prusa, która stanowi ważną postać w panoramie mieszkańców dziewiętnastowiecznej Warszawy.
Spis treści
Helena Stawska ma około trzydziestu lat. To wysoka szatynka o szarych oczach, w których można dostrzec smutek. Ignacy Rzecki porównuje ją do anioła, a Stanisław Wokulski do świętej. Kobieta prowadzi trudne, nieszczęśliwe życie.
Główny bohater po raz pierwszy widzi ją w kościele, gdy udaje się na zbiórkę charytatywną, prowadzoną przez Izabelę Łęcką i hrabinę Karolową. Wokulski ma wrażenie, że kobieta jest wdową. Sytuacja Heleny jest jednak bardziej skomplikowana. Bohaterka mieszka w kamienicy Łęckich, razem z kilkuletnią córeczką Helunią oraz matką, Jadwigą Misiewiczową. Pracuje, udzielając korepetycji młodym dziewczętom. Uczy haftu, gry na fortepianie i języka angielskiego.
Stawska była mężatką, ale od czterech lat musi samodzielnie radzić sobie z utrzymaniem rodziny. Jej mąż, Ludwik Stawski uciekł za granicę (mówi się, że przebywa w Ameryce). Powodem wyjazdu było niesłuszne oskarżenie o morderstwo. Chociaż prawdziwy zabójca został ujawniony, Ludwik nie wrócił do rodziny. Helena nie ma pewności, czy jej mąż jeszcze żyje. Czeka na wiadomość od niego, niecierpliwie wypatrując listonosza. Chociaż uczucia Heleny do męża stopniowo wygasają, kobieta jest jednak przekonana, że już nigdy nikogo nie pokocha. W trakcie właściwej akcji powieści Wokulski dowiaduje się, że Ludwik żyje w Algierze pod fałszywym nazwiskiem. Niedługo później okazuje się, że Stawski zmarł. Kobieta zostaje wdową.
W pewnym momencie Stawska zostaje zatrudniona przez baronową Krzeszowska jako służąca, jednak wkrótce bogaczka oskarża ją o kradzież lalki. Jednak z pomocą Wokulskiego udaje jej się wydostać z tarapatów. Kupiec udowadnia, że zabawka została zakupiona w jego sklepie, a póniej zapewnia Stawskiej pracę w sklepie Milerowej, przez co daje jej stabilność finansową.
Po eksmisji z kamienicy Wirski pomaga Helenie w znalezieniu nowego mieszkania. Kobieta jest mu bardzo wdzięczna, z entuzjazmem planuje zagospodarowanie zaniedbanego ogródka. Gdy po śmierci męża Stawska wyjeżdża pod Częstochowę, Mraczewski pomaga jej się urządzić w nowym miejscu. Kobieta nie darzy go uczuciem, ale w końcu przyjmuje jego oświadczyny.
Relacja Stawskiej i Wokulskiego jest skomplikowana. Ignacy Rzecki chciałby ich ze sobą wyswatać. Wokulski jest pod wrażeniem dobrej i uczciwej Stawskiej, ale nie potrafi wyleczyć się z chorej miłości do Łęckiej. Żałuje, że nie poznał Heleny wcześniej. Stawska podziwia energię Wokulskiego, uważa go też za przystojnego mężczyznę. Zależy jej na nim, choć nie nazywa swoich uczuć miłością. Natomiast Misiewiczowa jest przekonana, że Helena kocha Stanisława.
Helena Stawska to postać wrażliwa i troskliwa, co przejawia się w jej stosunku do innych. Kupuje Heluni lalkę, ponieważ chce sprawić jej radość. Mimo doznanych krzywd współczuje baronowej, która cierpi z powodu śmierci ukochanej córki. Helena w postępowaniach kieruje się dobrem swojej rodziny. Nie wdaje się w romanse dla rozrywki, odrzuca zaloty żonatego barona. Stawska jest silną kobietą, ale trudno nazwać ją emancypantką. Podejmuje się pracy z konieczności, a nie dla osiągnięcia autonomii.
Aktualizacja: 2024-09-06 20:22:58.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.