Kogo zawód spotkał w życiu,
Ten już z trwogą patrzy w dal,
Tylko ciche łzy w ukryciu,
Koją serca wielki żal!
Spokój z czasem się odzyska,
Ale wiary w szczęście nie,
Bo ono zwodniczo błyska,
I zawodem znów się zwie…
Opublikowano w: Łzy-perły
Źródło: Łzy-perły, Maria Paruszewska, 1910.