Sylvia Plath urodziła się 27 października 1932 roku w amerykańskiej miejscowości Jamaica Plain. Jej rodzice pochodzili z Europy – ojciec był Niemcem, matka – Austriaczką. Debiutowała szybko – jej pierwszy utwór ukazał się w dziecięcym czasopiśmie „Boston Herald”, gdy przyszła poetka miała osiem lat. Od 1941 roku za radą matki tworzyła dziennik, który miał pomóc jej przejść przez zaburzenie afektywne dwubiegunowe. W 1950 roku wydała fabularne dzieło na łamach czasopisma dla dziewcząt „Seventeen”, w tym samym roku czasopismo „The Christian Science Monitor” opublikowało dorosłą poezję autorki.
Stany maniakalne i depresja powodowały, że Sylvia Plath często targała się na swoje życie. Pierwszą próbę samobójczą podjęła na studiach na uczelni przeznaczonej dla kobiet, Smith College w Northampton. W tym czasie przebywała na stażu w redakcji czasopisma „Mademoiselle”. Z powodu próby odebrania sobie życia została skierowana na leczenie w szpitalu psychiatrycznym McLean Hospital w Belmont, niedaleko rodzinnego Bostonu. W 1955 roku ponownie wróciła na studia, tym razem otrzymując stypendium na Cambridge University w Anglii. Rok później poznała przyszłego męża, Teda Hughesa, również poetę. Od 1957 roku pracowała w katedrze literatury angielskiej jako wykładowczyni. Małżonkowie wielokrotnie odbywali podróże po całym świecie, zwiedzili m.in. Amerykę Północną.
W 1960 roku miała miejsce premiera debiutanckiego tomiku poezji Sylvii Plath Kolos. Nieporozumienia między małżonkami narastały, szczególnie gdy Ted zakochał się w Assii Wevill, dla której porzucił rodzinę. Po przeprowadzce pisarka cierpiała coraz bardziej – przyjmowała leki antydepresyjne, jednak jej lęki narastały. Pomimo wydania autobiograficznej powieści Szklany kosz (The Bell Jar, 1963), która została dobrze przyjęta, zorganizowała kolejną próbę samobójczą, tym razem skuteczną. 11 lutego 1963 roku zagazowała się w londyńskim mieszkaniu. Pozostałą część twórczości poetki wyklętej opublikowano po jej śmierci – Ariel (1965), Crossing the Water (1971), Zimowe drzewa (Winter Trees, 1972) czy Poezje zebrane (Collecteed Poems, 1981). Za tę ostatnią publikację uhonorowano ją poetycką Nagrodą Pulitzera w 1982 roku.