Klemens Janicki urodził się 17 listopada 1516 roku w Januszkowie. Studiował w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu. Po ukończeniu edukacji trafił pod skrzydła wybitnych postaci tamtego czasu – biskupa Jana Dantyszka i biskupa Stanisława Hozjusza. Od 1536 roku pełnił funkcję sekretarza arcybiskupa Andrzeja Krzyckiego. Właśnie wtedy rozpoczął tworzenie elegii okolicznościowych jak np. Ad Andream Cricium czy Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskim (Vitae archaepiscoporum Gnesnensium, 1537).
Kolejnym przystankiem w życiu Klemensa Janickiego był dwór wojewody Piotra Kmity. Dzięki niemu wyruszył na studia do Padwy, gdzie w 1540 roku uzyskał doktorat z filozofii. Sam papież Paweł III wręczył mu laur poetycki poeta laureatus. Z powodu puchliny wodnej powrócił na tereny polskie. Tam też osiadł w Gołaczewach, obejmując probostwo. Pod koniec życia napisał jeszcze kilka utworów, w tym: Tristium liber (1542), Dialog o pstrokaciźnie i zmienności polskich strojów (In Polonici vestitus varietatem et inconstantiam Dialogus, 1542). Dokładna data jego śmierci nie jest znana, prawdopodobnie pożegnał się z życiem w 1543 roku.