W albumie I. F.

Żyj dla potomności! – twa pamięć mi święta,
Niech laury obficie na twej drodze rosną,
Pomyśl czasem o mnie, jak słowik pamięta,
O miejscu zacisznem, gdy powraca wiosną.
– A po jakimś czasie, gdy mnie już nie będzie,
I siwizna heban twych włosów przyprószy,
Zalicz mnie przychylnie w twych przyjaciół rzędzie,
Niech rzewne wspomnienie obudzę w twej duszy.
…Może pacierz za mnie wyszepcą twe usta?
Może się w tych oczach łza żalu zakręci?
Popatrz w mą stronę… droga będzie pusta,
I ciche westchnienie poślesz mej pamięci!

Opublikowano w: Łzy-perły

Czytaj dalej: Wybór przyjaciela - Maria Paruszewska

Źródło: Łzy-perły, Maria Paruszewska, 1910.