Droga donikąd jest powieścią napisaną przez Józefa Mackiewicza. Została ona wydana w 1985 roku. Utwór epicki opisuje losy trzech głównych bohaterów. Marty, Pawła i Weroniki. Składa się ona z trzech części - Karola, Tadeusza i Weroniki. Opisują one czas rosyjskiej inwazji na Litwę. Tereny te zostały później wcielone do ZSRR, więc mieszkańcy spotkali się z wieloma represjami i terrorem stosowanym przez NKWD oraz przesiedleniami.
Czas akcji to lata 1940-1941. Akcja rozpoczyna się najpewniej w okolicy przełomu sierpnia i września. Pierwsza informacja na temat czasu akcji to połowa września, gdy w mieście odbywa się wiec komunistyczny. Książka dzieje się więc po czerwcu 1940 roku, gdy doszło do pełnej inwazji na terytorium Litwy. Doprowadziło to do całkowitego zniewolenia tego terenu, który początkowo, jak deklarował Stalin w październiku 1939 roku, miał być niepodległy i niezależny od wpływów rosyjskich. Rzeczywistość okazała się jednak zgoła inna - plany od początku zakładały pełne przejęcie tych terenów, aby zminimalizować ryzyko wystąpień antykomunistycznych. Czas trwania utworu przypada na bardzo trudny czas w historii regionu, co można zaobserwować w utworze Józefa Mackiewicza. Terror i spiskowanie z komunistami jest codziennością, a osoby, które jak Paweł przeciwstawiają się systemowi komunistycznymi były związane z represjami. Ukazane zostały również masowe przesiedlenia z roku 1941, które dotykają również bohaterów powieści.
Miejsce akcji nie zostaje dokładnie wskazane. Wiadomo jedynie, że jest to okolica granicy polsko-litewskiej. Mieszkańców dotykają problemy, które historycznie dotyczyły głównie Litwy. Nieznane jest dokładne miejsce akcji, jednak wiadomo, że rzecz dzieje się w okolicy większego miasta, natomiast dom Pawła i Marty znajduje się poza miastem. Regularnie jednak w nim bywają, tam wraz z Tadeuszem mężczyzna podejmuje się pracy.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.