Powieść „Droga donikąd” Józefa Mackiewicza opisuje losy trójki głównych bohaterów - Pawła, jego żony Marty oraz kochanki Weroniki. Książka porusza problemy terroru i masowych wysiedleń na Litwie w latach 1940-1941. Historie bohaterów ukazane przez autora są pełne smutku, żalu i cierpienia. Nikt, kto nie jest bezpośrednio związany z komunistami, nie może liczyć na pozytywne zakończenie.
Spis treści
Narracja utworu dzieli go na trzy części - Karola, Tadeusza i Weronikę. Powieść jest napisana w formie trzecioosobowej, co oznacza, że wypowiedzi bohaterów są prezentowane z perspektywy wszechwiedzącego obserwatora. Ta forma narracji kłóci się z klasycznym podziałem utworu na części ukazujące perspektywę konkretnych postaci. Można więc stwierdzić, że postacie w poszczególnych częściach towarzyszą jedynie Marcie i Pawłowi, a główni bohaterowie (poza Weroniką) są prezentowani z boku. Karol, Tadeusz i Weronika odgrywają jednak istotną rolę w ich życiu. Każdy z nich odchodzi od głównych bohaterów - Karol z powodu pracy w NKWD, Tadeusz i Weronika przez aresztowanie przez komunistów.
Język utworu jest daleki od klasycznego stylu poetyckiego czy artystycznego. Jest dosadny, potoczny, związany z bohaterami. Jego prostota wynika prawdopodobnie z chęci autora, aby postacie były ukazane w sposób prawdziwy, autentyczny i przekonujący. Używają terminów związanych z ustrojem ZSRR, takich jak NKWD, KGB, sielsowiet. Język jest przesiąknięty zapożyczeniami z rosyjskiego oraz nowomową komunistyczną (np. "wróg ludu", "wrogie elementy", "bycie pod ewidencją"). Pozwala to czytelnikowi lepiej wczuć się w sytuację bohaterów, którzy musieli zmagać się z wieloma trudnościami wynikającymi z sowieckiej okupacji.
Aktualizacja: 2024-08-08 12:22:12.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.