Paweł (Droga donikąd) - charakterystyka

Pa­weł to głów­ny bo­ha­ter po­wie­ści po­li­tycz­nej Jó­ze­fa Mac­kie­wi­cza „Dro­ga do­ni­kąd”. Przed­wo­jen­ny wi­leń­ski dzien­ni­karz zmu­szo­ny zo­sta­je od­na­leźć się w re­aliach an­ty­cy­wi­li­za­cji sys­te­mu so­wiec­kie­go, in­sta­lo­wa­ne­go na Li­twie w la­tach 1940-1941. Za­ra­zem tkwi w dziw­nym  trój­ką­cie mi­ło­snym — jego ko­chan­ka We­ro­ni­ka i żona Mar­ta wie­dzą o so­bie na­wza­jem. Pa­weł chce prze­trwać i po­zo­stać sobą, osta­tecz­nie jed­nak jego sta­ra­nia oka­zu­ją się dro­gą do­ni­kąd.

Spis treści

• Charakterystyka Pawła z Drogi donikąd
• Charakterystyka wewnętrzna Pawła
• Paweł — podsumowanie

Charakterystyka Pawła z Drogi donikąd

Pa­weł jest przed­wo­jen­nym dzien­ni­ka­rzem miesz­ka­ją­cym na przed­mie­ściach Wil­na wraz z żoną Mar­tą. Pod­czas gdy ko­bie­ta opie­ku­je się nie­wiel­kim dom­kiem, bo­ha­ter sta­ra się zna­leźć pra­cę. Nie jest to ła­twe w re­aliach so­wiec­kich, po­nie­waż Pa­weł za wszel­ką cenę uni­ka spi­sa­nia przez ko­mu­ni­stów i za­an­ga­żo­wa­nia w kwe­stie po­li­tycz­ne.

Po­cząt­ko­wo Pa­weł ra­zem z przy­ja­cie­lem Ka­ro­lem ima się sła­bo płat­nych prac: jest drwa­lem, po­tem za­ra­bia przy ro­wach me­lio­ra­cyj­nych. Kie­dy Ka­rol opusz­cza go i zo­sta­je aka­de­mic­kim wy­kła­dow­cą, do­sta­je pro­po­zy­cję pra­cy przy pro­so­wiec­kich sce­na­riu­szach dla te­atru. Nie zga­dza się i na­wią­zu­je współ­pra­cę przy prze­my­cie z Za­krzew­skim. Obaj wpa­da­ją jed­nak przy pró­bie wy­ko­pa­nia skar­bu ban­kow­ca Bo­guc­kie­go.

Pa­weł ma w swo­jej wsi ko­chan­kę, mło­dą We­ro­ni­kę. Żona wie o niej, jed­nak zda­je się nie być za­zdro­sna. Osta­tecz­nie Pa­weł wy­bie­ra Mar­tę, a ko­chan­ka po­świę­ca się, żeby mał­żeń­stwo mo­gło uciec przed ob­ła­wą N KGB.

Charakterystyka wewnętrzna Pawła

Pa­weł za wszel­ką cenę chce po­zo­stać sobą w co­raz moc­niej za­ci­ska­ją­cym pę­tle na szy­jach miesz­kań­ców Wi­leńsz­czy­zny sys­te­mie so­wiec­kim. Nie zga­dza się na ustęp­stwa i za współ­pra­cę go­tów jest na­zwać swo­je­go przy­ja­cie­la Ka­ro­la Ka­na­lią. Omi­ja więc za­an­ga­żo­wa­nie wszel­ki­mi spo­so­ba­mi. Bra­ku­je mu za­ra­zem za­rad­no­ści ży­cio­wej i od­wa­gi lu­dzi ta­kich jak Za­krzew­ski. Mimo to nie pod­da­je się, cią­gle wal­czy o prze­trwa­nie. Pa­weł rzad­ko oka­zu­je em­pa­tię, wy­da­je się ra­czej my­śleć je­dy­nie o so­bie.

Pa­weł tkwi w dziw­nym trój­ką­cie uczu­cio­wym ze swo­ją żoną Mar­tą i ko­chan­ką We­ro­ni­ką. Za­ra­zem nie chce po­rzu­cić żony i po­żą­da ko­chan­ki. Osta­tecz­nie jed­nak wy­bie­ra od­da­ną mu, cier­pli­wą dla zdrad męża Mar­tę.

Paweł — podsumowanie

Głów­ny bo­ha­ter po­wie­ści jest przede wszyst­kim ludz­ki. To zwy­czaj­ny czło­wiek za­gu­bio­ny po­śród me­an­drów po­twor­ne­go cza­su, w któ­rym przy­szło mu żyć. Za wszel­ką cenę sta­ra się prze­trwać, za­ra­zem chro­niąc reszt­ki wła­snych prze­ko­nań. Bra­ku­je mu jed­nak za­rad­no­ści pew­no­ści prze­ko­nań Za­krzew­skie­go. Spo­sób, w jaki trak­tu­je żonę i ko­chan­kę, jest bar­dzo przy­ziem­ny, nie­mniej obie ko­bie­ty są dla nie­go na swój spo­sób waż­ne. Sy­tu­acja osta­tecz­nie rzu­ca go ku nie­zna­nej przy­szło­ści, uka­zu­jąc bez­ce­lo­wość wszel­kich do­tych­cza­so­wych sta­rań uni­ka­nia sys­te­mu i po­zo­sta­nia wier­nym so­bie. Osta­tecz­nie ra­zem z Mar­tą koń­czą na dro­dze do­ni­kąd — bez per­spek­tyw na przy­szłość, gna­ni przez wi­cher hi­sto­rii.

---

Prze­czy­taj tak­że: Karol (Droga donikąd) - charakterystyka

Ak­tu­ali­za­cja: 2023-03-23 21:36:11.

Sta­ra­my się by na­sze opra­co­wa­nia były wol­ne od błę­dów, te jed­nak się zda­rza­ją. Je­śli wi­dzisz błąd w tek­ście, zgłoś go nam wraz z lin­kiem lub wy­ślij ma­ila: kon­takt@po­ezja.org. Bar­dzo dzię­ku­je­my.