Biografia poety romantycznego jako tworzywo literackie. Omów na wybranych przykładach.

Autorka opracowania: Marta Grandke.

Twórcy od zawsze czerpali inspirację z wielu wydarzeń swojego życia i epoka romantyzmu nie jest pod tym względem wyjątkiem. Twórcy tego okresu pełnymi garściami czerpali ze swoich doświadczeń, a ich biografie stały się wręcz tworzywem literackim. To na nim właśnie budowali swoje opowieści. Warto zaznaczyć, że twórcy tacy jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Zygmunt Krasiński żyli w czasach pełnych historycznych zawirowań, takich jak na przykład zabory, które na zawsze zdefiniowały resztę ich życia czy nawet wygnały z rodzinnego kraju. Trudno się zatem dziwić, że w ich tekstach czytelnik odkrywa wiele autobiograficznych wątków i rozpoznaje w nich wydarzenia, jakie naprawdę przytrafiły się romantycznym twórcą.

Adam Mickiewicz jest chyba najbardziej wyrazistym przykładem literata, który z własnego życia uczynił tworzywo literackie. Mickiewicza w dużej mierze zdefiniowała nieszczęśliwa miłość do Maryli Wereszczakówny. Motyw ten zdominował między innymi jego zbiór zatytułowany „Ballady i romanse”, który szybko stał się manifestem polskiego romantyzmu. Oprócz tego tę nieszczęśliwą miłość można odnaleźć w dramacie „Dziady”. Dotknięty jest nią główny bohater, czyli Gustaw. Maryla i uczucie, jakie żywił do niej Mickiewicz, stali się zatem nieodłącznym elementem jego twórczości. Nieszczęśliwa miłość z kolei była nieodzowna do wykreowania prawdziwego bohatera romantycznego.

Również inne aspekty biografii Mickiewicza można wyśledzić w jego dziełach. Będzie to między innymi przymusowa emigracja ze względów politycznych. Spotkać ją można między innymi w „Sonetach krymskich”, przyczyniła się ona też do powstania „Pana Tadeusza”. Trudne to doświadczenie oraz towarzyszącą mu tęsknotę Mickiewicz przekuł w literaturę.

Z kolei Proces Filomatów i Filaretów, który między innymi stał się powodem tej tułaczki, odnalazł swoje odbicie w historii także przedstawionej w trzeciej części „Dziadów”. Samo zaś doświadczenie zaborów stało się dla Mickiewicza fundamentem wielu tekstów. To ono właśnie natchnęło go do poruszania wielu patriotycznych wątków, czy do oddania trudnych okoliczności, w jakich żyli jego towarzysze, którzy nie poddali się i dalej walczyli o wolną ojczyznę.

Zygmunt Krasiński był arystokratą. Skutki jego pochodzenia widoczne są na przykład w „Nie-boskiej komedii”, Krasiński żył bowiem w czasach intensywnych przemian społecznych, gdzie wysoki status nadany z racji urodzenia był coraz mniej znaczący. Krasiński w swoim dramacie wyraził zatem strach przed tym i przekonanie, że porządek świata, w którym arystokraci rządzą światem, był porządkiem przyrodzonym i nadanym przez Boga.

Rewolucjoniści walczący o sprawiedliwość zdawali mu się być gorszymi ludźmi, ulegającymi swoim instynktom. W „Nie-boskiej komedii” widać zatem osobisty strach Krasińskiego przed zmianami społecznymi zachodzącymi w tym okresie historii. Oprócz tego na kartach dramatu odwzorowany jest osobisty konflikt poety toczący się w jego wnętrzu. Był on bowiem zdeterminowany do życia w określonych realiach dziejowych i historycznych. To powodowało w nim wewnętrzne sprzeczności z jego osobistymi poglądami na jednostkę i jej rolę w społeczeństwie, z czym Krasiński nie mógł się pogodzić.

Juliusz Słowacki to autor, którego też doświadczyła emigracja, co widoczne jest w takich dziełach jak „Hymn o zachodzie słońca na morzu” czy „Grób Agamemnona”. Wyraził w nich własną tęsknotę za utraconą ojczyzną. Wszystko mu nieustannie przypominało o utraconej ojczyźnie, nawet najpiękniejsze zagraniczne krajobrazy nie są w stanie uleczyć tego smutku.

Oprócz tego Słowackiego do tworzenia motywował także osobisty konflikt z Mickiewiczem. Polemizował on w związku z tym z jego ideą mesjanizmu z „Dziadów”, tworząc swojego „Kordiana” i ideę winkelriedyzmu. Gdyby nie pozaliteracki konflikt z Mickiewiczem, dzieła Słowackiego mogłyby się zupełnie inaczej prezentować. Silny wpływ na jego twórczość miał także specyficzny kontakt z matką. Jego ślady widoczne są w utworach wieszcza, a przede wszystkim w listach, jakie do niej wysyłał.


Przeczytaj także: Świtezianka - motywy literackie

Aktualizacja: 2023-11-28 18:04:15.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.