„Konrad Wallenrod” to jedno z najważniejszych dzieł epoki romantyzmu. Jego autorem jest Adam Mickiewicz, a wydane zostało ono w roku 1828. Opowiada ono o losach Litwina, który za młodu został porwany z ojczyzny przez Zakon Krzyżacki i wychowany następnie przez jego rycerzy. Wallenrod staje się też Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego, ale ostatecznie staje w obronie swojej prawdziwej ojczyzny, co przypłaca własnym życiem, staje się bowiem zdrajcą. Sam Wallenrod to postać historyczna, która faktycznie stała na czele Zakonu Krzyżackiego i której rządy zostały poświadczone.
Miejsce akcji to przede wszystkim Marienburg, czyli dzisiejsze miasto Malbork. Tam znajdował się bowiem zamek Zakonu Krzyżackiego. Wydarzenia rozgrywają się też na terenach przynależnych do zamku, który był w tamtym czasie stolicą Zakonu Krzyżackiego. Czytelnik widzi między innymi salę biesiadną, kaplicę czy też wieżę nad jeziorem, w której samotnie żyje pustelnica, czyli litewska księżniczka Aldona, żona Waltera Alfa.
Z czasem akcja przenosi się na Litwę, na przykład na tereny bitwy, jaka rozegrała się między Krzyżakami i Litwinami. Wspomniany zostaje też litewski dwór księcia Kiejstuta, czy Hiszpania, gdzie Wallenrod bywał za młodu.
Jako czas akcji można wskazać przede wszystkim XIV wiek. Ponieważ Wallenrod jest historyczną postacią, to można wskazać lata jego panowania jako Wielkiego Mistrza Krzyżackiego. Trwały one do 1391 roku, aż do 1393. Ze wcześniejszych wspomnień czytelnik dowiaduje się o konflikcie Litwy z Krzyżakami, w czasie którego walki trwały w latach 1362-1370. Czas akcji umiejscowiony jest zatem w szeroko pojętym średniowieczu. Wybór ten miał umożliwić pisanie Mickiewiczowi o współczesnych czasach i wydarzeniach, na co nie pozwoliłaby mu cenzura, jednak dzięki kostiumowi historycznemu zyskał on taką możliwość.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.