Motyw kamizelki porządkuje fabułę noweli. Część garderoby zyskuje niezwykłe właściwości, jest traktowana wręcz jak człowiek. Staje się powiernikiem sekretów, świadectwem choroby i cierpienia oraz symbolem ogromnej miłości. Kamizelka pełni rolę zegara, który odmierza czas choroby urzędnika. Towarzyszy bohaterom do samego końca, jest ostatnim przedmiotem, który został sprzedany przez wdowę. Kamizelka staje się także bodźcem do wspomnień na temat losów małżeństwa, zmagającego się z chorobą i nadchodzącą śmiercią.
W utworze pojawia się także motyw śniegu. Historia rozpoczyna się w kwietniu, a kończy w listopadzie. Występuje więc kontrast między topniejącym śniegiem, symbolizującym wiosnę, a pierwszymi opadami, zapowiadającymi nadejście zimy. Podczas rozmyślań narratora na temat zmarłego sąsiada pada gęsty śnieg, który przykrywa wszystko, co staje się zapomniane.
Zakończenie noweli jest jednak optymistyczne. Narrator widzi święcące za chmurami słońce. Kiedyś znowu będzie ciepło, a śnieg stopnieje. Słońce symbolizuje ludzką dobroć i miłość. Poświęcenie dla drugiego człowieka pozwala przezwyciężyć brutalne zasady, panujące na świecie. Narrator wierzy, że kochające małżeństwo spotka się w niebie, aby wyjaśnić sobie związany z kamizelką sekret.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.