Cierpienia młodego Wertera to powieść epistolarna pióra Johana Wolfganga von Goethego. Na łamach tego dzieła narodził się zrąb tego, co później nazwane zostanie romantyzmem. Dla rozumienia fenomenu Cierpień młodego Wertera trzeba jednak poznać dogłębnie występujące tam trzy postaci: Wertera, Lottę oraz Alberta.
Werter - główny bohater powieści Goethego to mieszczanin, który często popada w skrajne, bardzo burzliwe stany emocjonalne. Bohater to jednostka wybitna, oczytana, wrażliwa na sztukę. Niestety jest też niezrozumiały przez innych ludzi, co potęguje jego wyobcowanie. Werter nie godzi się również z zastaną rzeczywistością. Konwenanse wywołują u niego bunt, nie akceptuje przy tym odmiennego od swojego zdania. Nie może się jednak przekonać o słuszności podjęcia żadnych działań. Ucieka więc w świat marzeń, szuka ukojenia w przyrodzie i poezji. Werter przeżywa Weltschmerz - ból istnienia.
Jego miłość do Lotty to uczucie niszczące, prowadzące do samozagłady. Werter idealizuje swoje emocje oraz ich obiekt, nie widzi w Lotcie prawdziwej kobiety. Nie potrafił przy tym nienawidzić Alberta za bycie ze swoją ukochaną. Odczuwa nawet wobec niego wyrzuty sumienia, gdy orientuje się o nieprzychylności męża Lotty. Ostatecznie popełnia samobójstwo, kiedy Albert prosi żonę o zwiększenie dystansu między nią i Werterem.
Lotta - ukochana głównego bohatera, mieszczanka. Jest młodą, niezwykle urodziwą dziewczyną o przyjemnym charakterze. Pomaga owdowiałemu ojcu, książęcemu komisarzowi, opiekować się domem i licznym rodzeństwem. Nie traci przy tym pogody ducha, uwielbia życie towarzyskie, taniec, muzykę. Lotta jest te bardzo otwarta, nie przejmuje się konwenansami, co było niespotykane w czasach Goethego. Bardzo lubi głównego bohatera, widzi w nim "bratnią duszę". Jeszcze przed ich znajomością ma jednak narzeczonego - Alberta. Po ich ślubie dziewczyna okazuje się również niezwykle wierna mężowi mężowi. Łączy ich szczere, choć przyziemne uczucie. Dystansuje się od głównego bohatera dopiero na prośbę Alberta. Na wieść o samobójstwie Wertera sama ociera o śmierć.
Albert - mężczyzna jest o kilka lat starszy od Wertera. To mężczyzna samodzielny, odpowiedzialny i emocjonalnie dojrzały. Praca stanowi ona ważny element jego życia. Swoimi poglądami reprezentuje starszy i bardziej zdystansowany świat wartości. To mężczyzna w pełnym znaczeniu tego słowa. Daje oparcie Lotcie, nawet jeżeli nie może odnaleźć z nim "pokrewieństwa duszy". Kocha ją jednak na swój przyziemny, codzienny sposób.
Samego Wertera początkowo traktuje w przyjacielski sposób. Nie widzi w nim rywala do serca Lotty, fascynuje go za to odmienność bohatera. Jednak kiedy ten coraz częściej zakłóca spokój domowego ognista, Albert zaczyna być mu nieżyczliwy.
Wilhelm - przyjaciel Wertera, adresat jego listów. Martwi się stanem bohatera, radzi mu opuszczenie Wahlheim i przyjęcie pracy na poselstwie.
Komisarz S. - ojciec Lotty i siedmiorga jej rodzeństwa. Wdowiec mieszka z nimi w leśniczówce. Człowiek zacny, który po śmierci Wertera organizuje jego pogrzeb.
Córka nauczyciela - matka trójki dzieci, których portret napisał Werter. Jej mąż wyjechał po spadek do Szwajcarii, jednak wrócił z niczym. Jedno jej dziecko umiera.
Parobek - młodzieniec pracujący jako parobek u wdowy, w której się zakochał. Kiedy wyznaje jej swoje uczucie, zostaje zwolniony. W przypływie rozpaczy zabija swojego następcę, mającego poślubić wdowę.
Henryk - młody chłopak, były pisarz ojca Lotty. Zakochał się w dziewczynie, został wyrzucony w pracy i popadł w melancholię. Wtedy też oszalał, a opiekę nad nim przejęła matka.
Poseł - przełożony głównego bohatera. Bohater określa go jako nieprzyjemnego, nudnego pedanta, którego nigdy nie zadowala praca swoja i podwładnych.
Hrabia C. - arystokrata, przyjaciel Wertera. Wydaje się rozumieć bohatera, jednak to właśnie podczas przyjęcia hrabiego C. zostaje on wyproszony towarzystwa.
Panna von B. - niebieskooka arystokratka, którą Werter poznał podczas pracy w poselstwie. Przypominała mu Lottę, szczególnie ze względu na brak poszanowania dla konwenansu. Mieszkała z ciotką, której nie lubiła.
Książę - generał podziwiający talent Wertera. Pozwalał mu przez kilka tygodni zamieszkać w swoim zamku myśliwskim.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.