„Cierpienia młodego Wertera” to powieść epistolarna pióra Johanna Wolfganga von Goethego. Na łamach tego dzieła narodził się zrąb tego, co później nazwane zostanie romantyzmem. Dla rozumienia fenomenu Cierpień młodego Wertera trzeba jednak poznać dogłębnie występujące tam trzy postaci: Wertera, Lottę oraz Alberta.
Spis treści
Główny bohater powieści Goethego, to mieszczanin, który odznacza się niezwykłą wrażliwością i intelektem, cechując się jednocześnie gwałtownymi i burzliwymi emocjami. Jego zdolność do przeżywania uczuć jest skrajna – potrafi popadać w euforię z najprostszych radości, ale równie szybko tonie w melancholii, tracąc kontakt z rzeczywistością. Bohater wyróżnia się na tle swojego otoczenia jako osoba wyjątkowo oczytana, interesująca się literaturą, sztuką i filozofią. Jego artystyczna dusza szuka piękna i ukojenia w świecie przyrody oraz poezji. To właśnie w tych dziedzinach.
Werter to jednostka wybitna, której bogaty świat wewnętrzny sprawia, że czuje się niezrozumiany przez otaczających go ludzi. Jego wrażliwość, zdolność do głębokiej refleksji i umiłowanie sztuki kontrastują z pragmatycznym podejściem reszty społeczeństwa. Wyobcowanie Wertera wynika także z jego niezgody na otaczającą rzeczywistość. Konwenanse społeczne oraz utrwalone normy wywołują w nim bunt, który czyni go jeszcze bardziej samotnym. Bohater nie akceptuje odmiennego punktu widzenia, co dodatkowo utrudnia mu nawiązywanie trwałych relacji z ludźmi. Jednocześnie jednak brak wiary w sensowność działań uniemożliwia mu aktywne przeciwstawienie się otaczającej rzeczywistości. Werter zamyka się więc w świecie marzeń, uciekając od bólu istnienia, który go nieustannie dręczy. Bohater przeżywa Weltschmerz – ból istnienia, który staje się dla niego nieodłącznym elementem życia. Werter dostrzega piękno i harmonię w naturze, ale nie potrafi znaleźć podobnych wartości w ludzkim świecie, co potęguje jego cierpienie. Przyroda staje się dla niego ucieczką, przestrzenią, w której choć na chwilę może zapomnieć o swoich wewnętrznych rozterkach. Pogrążony w rozpaczy i niezdolny do pogodzenia się z rzeczywistością, Werter decyduje się na odebranie sobie życia, używając pistoletu pożyczonego od Alberta.
Ukochana Wertera, to młoda i niezwykle urodziwa dziewczyna, która wyróżnia się nie tylko swoim wyglądem, ale także charakterem. Pomimo swojego młodego wieku, Lotta wykazuje się dużą odpowiedzialnością i dojrzałością, co widoczne jest w jej codziennym życiu. Pomaga owdowiałemu ojcu, książęcemu komisarzowi, w opiece nad domem i licznym rodzeństwem, pełniąc rolę opiekunki. Lotta nie jest zamknięta na świat, ani na innych ludzi, a jej swoboda w rozmowach i otwartość w relacjach sprawiają, że przyciąga Wertera jak magnes. Jednak mimo tej bliskości, Lotta pozostaje w relacji z Albertem, swoim narzeczonym, jeszcze przed ich spotkaniem. Jej miłość do Alberta, choć bardziej przyziemna i praktyczna, jest pełna szacunku i wierności. Po ich ślubie Lotta oddaje się swojemu małżonkowi, tworząc z nim stabilny i harmonijny związek.
Mimo tego, że Lotta darzy Wertera głębokim uczuciem i traktuje go jako bliskiego przyjaciela, nie jest w stanie porzucić swojego męża. Jednak decyzja o oddaleniu się od Wertera nie jest łatwa, zwłaszcza że łączy ich głęboka emocjonalna więź. Po samobójstwie Wertera Lotta przeżywa ogromny wstrząs.
Mężczyzna o kilka lat starszy od Wertera, to postać wyrazista i zdecydowana, która wyróżnia się zarówno dojrzałością emocjonalną, jak i odpowiedzialnością. Jego życie jest oparte na stabilności, pracy i obowiązkach, co czyni go osobą samodzielną, która potrafi stawić czoła wyzwaniom codziennego życia. Działa na rzecz dobra swojej rodziny i dba o zapewnienie komfortu życia Lotcie. Poglądy Alberta reprezentują starszy, bardziej dojrzały świat wartości, który opiera się na praktyczności, rozsądku i zdystansowanym podejściu do emocji. Nie szuka on w niej "pokrewieństwa dusz", jak Werter, lecz raczej szuka w niej partnerki, z którą można zbudować trwały i stabilny związek. Mimo że Albert nie potrafi odnaleźć z Lottem tego samego „głębokiego porozumienia” emocjonalnego, jakie Werter buduje w swojej wyidealizowanej wizji, to i tak stanowi on dla niej ważne wsparcie. W jego miłości nie chodzi o wielkie uniesienia czy pasje, lecz o trwałość, codzienną bliskość i oparcie, które daje Lotcie poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Choć różni się od Wertera pod względem emocjonalnym i podejściu do miłości, jego oddanie dla Lotty i zdolność do zapewnienia jej spokoju w życiu codziennym, czynią go mężczyzną w pełnym tego słowa znaczeniu – odpowiedzialnym, dojrzałym i gotowym stawić czoła wszelkim trudnościom. Samego Wertera początkowo traktuje w przyjacielski sposób. Nie widzi w nim rywala do serca Lotty, fascynuje go za to odmienność bohatera. Jednak kiedy ten coraz częściej zakłóca spokój domowego ognista, Albert zaczyna być mu nieżyczliwy.
Przyjaciel Wertera, adresat jego listów. Martwi się stanem bohatera, radzi mu opuszczenie Wahlheim i przyjęcie pracy na poselstwie.
Ojciec Lotty i siedmiorga jej rodzeństwa. Wdowiec mieszka z nimi w leśniczówce. Człowiek zacny, który po śmierci Wertera organizuje jego pogrzeb.
Matka trójki dzieci, których portret napisał Werter. Jej mąż wyjechał po spadek do Szwajcarii, jednak wrócił z niczym. Jedno jej dziecko umiera.
Młodzieniec pracujący jako parobek u wdowy, w której się zakochał. Kiedy wyznaje jej swoje uczucie, zostaje zwolniony. W przypływie rozpaczy zabija swojego następcę, mającego poślubić wdowę.
Młody chłopak, były pisarz ojca Lotty. Zakochał się w dziewczynie, został wyrzucony w pracy i popadł w melancholię. Wtedy też oszalał, a opiekę nad nim przejęła matka.
Przełożony głównego bohatera. Bohater określa go jako nieprzyjemnego, nudnego pedanta, którego nigdy nie zadowala praca swoja i podwładnych.
Arystokrata, przyjaciel Wertera. Wydaje się rozumieć bohatera, jednak to właśnie podczas przyjęcia hrabiego C. zostaje on wyproszony towarzystwa.
Niebieskooka arystokratka, którą Werter poznał podczas pracy w poselstwie. Przypominała mu Lottę, szczególnie ze względu na brak poszanowania dla konwenansu. Mieszkała z ciotką, której nie lubiła.
Generał podziwiający talent Wertera. Pozwalał mu przez kilka tygodni zamieszkać w swoim zamku myśliwskim.
Aktualizacja: 2024-11-30 12:08:31.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.