Walenty i Helena Borowiczowie to rodzice głównego bohatera Syzyfowych prac. Przedstawiciele zubożałej szlachty, zamieszkujący majątek w Gawronkach, starają się zapewnić synowi jak najlepsze wykształcenie. Wczesna śmierć Heleny odciska wyraźne piętno zarówno na Marcinie, jak też jego ojcu. Pozostawiony sam, nie potrafi odpowiednio zadbać o majątek i pod koniec powieści popada w chorobę.
O wyglądzie rodziców Marcina wiemy niewiele. Autor skupia się bardziej na Helenie, kobiecie niegdyś pięknej, jednak coraz bardziej wyniszczanej przez tajemniczą "chorobę piersiową". Wyraz jej oczu dotknięty był niezwykłą troską, jaką pogłębiały jeszcze myśli o przyszłości syna. Dręczona chorobą umiera, nim chłopiec zostaje przyjęty do pierwszej klasy gimnazjum.
Państwo Borowiczowie mocno różnią się charakterami. Na Walentego duży wpływ miało odebranie rodzinnego majątku oraz represje po powstaniu styczniowym. Powodowało to ciągłą troskę mężczyzny o pieniądze, targowanie się nawet o "leguminy" z nauczycielem w Owczarach. Mimo pewnego oddalenia od syna ten zapalony miłośnik łowiectwa bardzo kocha syna i urania nawet łzę podczas odwożenia go do Owczar. Podarował mu również swoją broń, zarażając syna zamiłowaniem do przyrody oraz polowania.
Po śmierci Heleny Walenty nie potrafi się odnaleźć, zaniedbuje prowadzenie majątku w Gawronkach. Nie potrafi zadbać o emocjonalny rozwój Marcina, przez co ten na pewien czas popada w złe towarzystwo. Zawsze jednak pilnuje pieniędzy na jego edukację, stancję i książki. Chociaż nie jest to powiedziane wprost, mężczyzna wygląda na zagubionego. Ostatecznie podupada również na zdrowiu.
Helena Borowiczowa wszystkie swoje wysiłki koncentrowała na synu. Kochała go miłością bezgraniczną, pełną oddania, matczyną. Chciała mu zapewnić jak najlepsze wykształcenie, nawet jeżeli miałaby przez to cierpieć jeszcze większą biedę. Wykazywała przy tym swoistą zaradność, szczególnie wysyłając Marcinka na "korepetycje" do przekupnego profesora Majewskiego. Wykorzystanie starej znajomości z panią Przepiórkowską, by zapewnić Marcinkowi bezpieczną stancję i rozpytywanie w szkole przy przyjmowaniu dzieci również o tym świadczy.
Helena stanowiła osobę najbliższą Marcinkowi, jego powierniczkę i oddaną przyjaciółkę. Mocno przeżywa wszystkie jego problemy, sukcesy i niepowodzenia. W rozdziale szóstym autor podkreśla łączącą ją z synem więź sceną pytania o wieczystą miłość Marcina do matki i wzruszenie z obdarowania ją gałązkami bzu przez chłopca. Do momentu jej śmierci majątek w Owczarach był niezwykle zadbany, szczególnie kwietniki przed domem. Wszystko to jednak przepadło po śmierci kobiety, zaniedbane przez zagubionego męża.
Walenty i Helena Borowiczowie są przykładem dwóch rodzajów miłości oraz ludzkich charakterów. Kochająca syna ponad wszystko Helena stanowiła swoiste "serce" rodziny Borowiczów, które trzymało ją w całości. Walenty to zaś człowiek skrzywdzony przez zaborcę, emocjonalnie oddalony od syna. Nie można jednak powiedzieć, że nie kocha Marcinka, o czym świadczy podarowanie mu broni i ukradkowe łzy na początku powieści. Państwo Borowiczowie stanowią bardzo ważny element życia głównego bohatera, który w bardzo dużym stopniu zadecydował o przyszłości swojego syna.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.