„Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie” - rzekł w jednym ze swoich dzieł Adam Mickiewicz i do dziś to stwierdzenie pozostaje jednym z najbardziej popularnych i prawdziwych powiedzeń. Dopiero bowiem kłopoty czy przeszkody do pokonania sprawiają, że można wypróbować siłę przyjaźni i przekonać się, kto z najbliższego otoczenia człowieka nie porzuci go w biedzie, tylko pomoże mu rozwiązać prześladujące go problemy. Dopiero bowiem ciężkie przejścia potrafią bowiem ujawnić prawdziwy charakter danej osoby i pokazać, jak zachowuje się ona w obliczu trudności i czy naprawdę można ją nazwać przyjacielem. Wiele przykładów takich prób przyjaźni odnaleźć można w literaturze. Pojawiają się one między innymi w pozytywistycznej powieści „Lalka” Bolesława Prusa oraz w utworze „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego.
W powieści „Lalka” Bolesław Prus ukazał przyjaźń między jej głównym bohaterem, Stanisławem Wokulskim, a starym subiektem, Ignacym Rzeckim. Obaj panowie spędzili już wspólnie wiele lat, a ich przyjaźń przeszła przez wiele prób oraz trudności. Nie przeszkadzała im w tym nawet różnica wieku - Rzecki mógłby bowiem pod tym względem być ojcem Wokulskiego, jednak nie stało to na przeszkodzie w ich porozumieniu.
Przyjaźń bohaterów przeszła przez lata wiele trudnych prób, a jedną z nich była miłość Wokulskiego do Izabeli. Rzecki nie mógł bowiem pojąć tego uczucia, jednak był wciąż dla Wokulskiego oparciem, tak samo jak w innych sytuacjach. To właśnie Rzecki bowiem użyczył Wokulskiemu miejsca do spania, gdy tamten nie miał się gdzie podziać i to Rzecki był jego wiernym towarzyszem w tych momentach, w których wszyscy inni uważali Wokulskiego za dziwaka i odmieńca. Wokulski z kolei opiekował się Ignacym i starał się, by ten miał w życiu wszystko to, co kochał i czego potrzebował. Dlatego też zatrudniał go jako subiekta w swoim sklepie, pozwalał mu zarządzać składem, a nawet zadbał o to, by Rzecki miał wygodnie położony w niedalekiej odległości od pracy pokój. Wiedział bowiem, że zajmowanie się sklepem jest czymś, co stary subiekt kochał najbardziej na świecie.
W przyjaźni Wokulskiego i Rzeckiego czuć, że obaj panowie doskonale znają siebie i swoje potrzeby, że przeżyli już razem wiele lat i byle trudność nie jest w stanie pokonać ich relacji. Dzięki temu mogą na siebie polegać na dobre i złe i mają w swoim życiu opokę właśnie w postaci tej przyjaźni. W ich przypadku sprawdzają się więc słowa Mickiewicza.
Innym dziełem literackim, w którym zobrazowana jest prawdziwość stwierdzenia, że prawdziwych przyjaciół spotyka się w biedzie, jest powieść „Kamienie na szaniec” autorstwa Aleksandra Kamińskiego. Opowiada ona o przyjaźni trzech młodych chłopców, Rudego, Alka i Zośki. Wchodzą oni w dorosłość w czasie, w którym w Europie wybucha II wojna światowa. Jest to wyjątkowo trudny test dla ich przyjaźni, tego typu sytuacje graniczne weryfikują bowiem w życiu wiele rzeczy. Jednak chłopcy nie zapominają o łączącej ich relacji, a nawet wręcz przeciwnie - zacieśnia się ona jeszcze bardziej.
Rudy, Alek i Zośka razem organizują więc akcje, działają przeciwko okupantowi i wspólnie narażają życie dla swojej ojczyzny. Wciąż mogą liczyć na siebie nawzajem, nawet w najtrudniejszych sytuacjach, jakimi przecież są chwile, w których ich życie jest zagrożone. Jednym z największych poświęceń, którego dokonali bohaterowie powieści Kamińskiego, jest akcja, której celem było uwolnienie Rudego. Został on bowiem schwytany przez gestapo i torturowany w trakcie przesłuchań. Jego przyjaciele nie porzucili jednak chłopaka w potrzebie i zaplanowali akcję, w wyniku której mieli oni uwolnić Rudego z rąk oprawców. Udało im się to, niestety Rudy zmarł w wyniku odniesionych ran, potem zaś zginęli również Alek i Zośka.
Przyjaciele nie zostawili jednak się nawzajem w potrzebie i nie pozwolili, by jeden z nich zginął w katowni gestapo. Poświęcili swoje życie dla jednego ze swoich towarzyszy i zrobili wszystko to, co w ich przekonaniu przyjaciele powinni zrobić dla drugiego człowieka. Ich przyjaźń przetrwała najcięższą próbę, jaką była wojna i nieustanne zagrożenie życia. Okazało się, że nawet ona nie jest w stanie w nich złamać ducha przyjaźni i bohaterowie powieści Kamińskiego potrafili poświęcić dla siebie nawzajem wszystko, co tylko mieli, nawet własne życie. Przyjaźń była dla nich jedną z najwyższych wartości, podobnie jak wolność ich ojczyzny. Dla niej gotowi byli bowiem podjąć nawet największe ryzyko i przeciwstawić się wrogowi.
Na podstawie tych przykładów z literatury widać więc, że prawdziwe jest stwierdzenie Mickiewicza o tym, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Przywołani bohaterowie literaccy właśnie w najtrudniejszych sytuacjach swojego życia dowiedzieli się, na kim tak naprawdę mogą w swoim życiu polegać, i kto jest im bliski. Przyjaźń jest bowiem siłą, która jest w stanie przezwyciężyć wszystko, nawet największe zagrożenie i można dla niej zdobyć się na czyny, których człowiek nawet nie był sobie w stanie wcześniej wyobrazić.
Aktualizacja: 2022-08-15 15:17:49.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.