Książki od zawsze uznawane były za źródło mądrości, zawierały bowiem w sobie mnóstwo informacji, wiedzy oraz refleksji na wiele różnych tematów. Lektura książek dostarcza od zawsze ludziom wiele mądrości, mogą się dzięki nim edukować. Jednak nie tylko podręczniki czy encyklopedie mają dla człowieka wartość edukacyjną. Odnaleźć ją można także w literaturze pięknej. Historie opowiedziane w takich dziełach często zawierają w sobie głębsze przesłanie, dzięki którym człowiek nauczyć się może wielu nowych rzeczy. Takie dzieła mogą go także zapoznać z inną perspektywą, poszerzyć jego horyzonty i sprawić, że spojrzy on na niektóre sprawy w sposób inny niż zazwyczaj. Wartościową lekcję wyciągnąć można z lektury takich dzieł jak „Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa, „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego czy z „Małego Księcia” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego.
„Opowieść wigilijna” to opowiadanie Charlesa Dickensa, które niesie ze sobą moralizatorskie, dydaktyczne przesłanie. Za pomocą postaci złego Ebenezera Scrooge’a, skąpca i złośnika, Dickens ukazuje, jak złe jest życie w zamknięciu i izolacji od innych ludzi. Dickens za pomocą trzech wigilijnych duchów pokazuje głównemu bohaterowi dzieła - a także czytelnikom - jakie konsekwencje może być ignorowanie potrzeb innych i przyczynienie się do ich cierpienia. Scrooge zostaje ostrzeżony, że jeżeli nie zmieni swojego postępowania, to po śmierci czeka go okrutna kara. Będzie musiał odpokutować za swoje czyny i za to, że przyczynił się między innymi do śmierci małego, chorego synka swojego pracownika. Scrooge płacił mu bowiem śmiesznie niską pensję, z której człowiek ten nie tylko nie był w stanie leczyć swojego dziecka, ale w ogóle nie mógł zapewnić swojej rodzinie życia na godnym poziomie. Opowiadanie Dickensa niesie więc ze sobą głęboką mądrość, która mówi, że żaden człowiek nie żyje na świecie tylko dla siebie i powinno się być dobrą, empatyczną osobą, inaczej po śmierci może nas spotkać potępienie.
„Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego to powieść, która uczy czytelnika, że każdy człowiek zasługuje na godność, szacunek i na dostęp do podstawowych wygód w życiu. Żeromski robi to przy pomocy postaci doktora Tomasza Judyma, człowieka zaangażowanego społecznie i próbującego działać na rzecz najuboższych warstw społecznych. Bohater sam się z nich bowiem wywodzi i wie, jak istotna jest edukacja i bezpłatny dostęp do środków higieny czy medycyny. Autor powieści ukazuje nędzę i straszliwe warunki, w jakich żyło wiele osób, pokazał także okrutny wyzysk, jakiemu podlegali oni, pracując w fabrykach i innych zakładach pracy, w których władzę dzierżył bogaty właściciel. Tomasz Judym był jedyną postacią, która dostrzegała, że ubodzy robotnicy także zasługują na podstawowe świadczenia i ochronę swoich praw, dzięki czemu mógłby podnieść się komfort ich nędznego życia. Kreując jego postać, autor próbował wzbudzić w swoich czytelnikach wrażliwość i skierować ich uwagę na ważne tematy społeczne. Książka, którą stworzył, niosła więc ze sobą mądrość oraz wartość edukacyjną, dzięki czemu część jej czytelników mogła zwrócić uwagę na ogromny problem, trapiący społeczeństwo i wymagający pilnego rozwiązania.
Kolejnym dziełem, z którego można czerpać mądrość, jest „Mały Książę” autorstwa Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Książka ta opowiada o wielu ważnych kwestiach, widzianych oczami małego dziecka. Jego perspektywa nie jest jeszcze w żaden sposób ukształtowana przez świat zewnętrzny, dlatego Mały Książę często widzi rzeczy takimi, jakimi one naprawdę są. Jest przy tym bezlitośnie logiczny i widzi wszystkie absurdy, którym dorosłym wydają się być oczywiste. Mały Książę na swojej drodze spotyka osoby takie jak Król, Pijak, Latarnik czy Próżny. Każda z tych postaci mówi czytelnikowi coś na temat natury ludzkiej, jej zachowanie odbija się bowiem w Małym Księciu, który często nie rozumie tego, co widzi. W ten sposób powstaje komentarz społeczny, autor dzieli się z czytelnikiem swoją refleksją. Książka ta zawiera także inną mądrość - opowiada ona bowiem o naturze relacji międzyludzkich, o sposobie ich nawiązywania i pielęgnowania. Lektura „Małego Księcia” może więc być źródłem wielu mądrości i refleksji na temat tego, w jaki sposób ludzie funkcjonują w rzeczywistości, którą sami stworzyli i jak zachowują się względem samych siebie i w relacjach z innymi. Autor dokonał więc oceny społeczeństwa i podzielił się nią z czytelnikami. Swoje przemyślenia ubrał w perspektywę małego dziecka, dla którego wiele zachowań ludzi dorosłych jest absurdalne i niezrozumiałe.
Powyższe przykłady trzech dzieł literackich pokazują, że książki mogą być źródłem mądrości i nieść ze sobą głębsze refleksje na wiele różnych tematów. Wiedza nie jest więc zawarta tylko w podręcznikach, słownikach i encyklopediach, Kryje się ona także w historiach literatury pięknej, których lektura może nieść ze sobą pogłębioną perspektywę, nowe horyzonty i wiedzę na temat zjawisk i wydarzeń, których istnienia wcześniej czytelnik mógł nawet nie podejrzewać.
Aktualizacja: 2022-08-12 16:34:21.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.