Jasiek (Wesele) - charakterystyka

Autorką charakterystyki jest: Adrianna Strużyńska.

Jasiek to jedna z postaci dramatu „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Jego pierwowzorem był Jan Mikołajczyk - brat Panny Młodej, Jadwigi Mikołajczykówny. Młodzieniec w dużej mierze przyczynił się do uśpienia narodu polskiego i odwołania szykowanego na rozkaz Wernyhory powstania. Mimo wszystko, bohater wzbudza sympatię czytelnika i jest postacią niejednoznaczną.

Charakterystyka Jaśka

Bohater był jednym z młodych chłopaków ze wsi, którzy bawili się na weselu. Ze względu na bliskie pokrewieństwo z Panną Młodą, pełnił funkcję drużby Pana Młodego. Ze swojej funkcji wywiązywał się bardzo chętnie, był rozrywkowy i nie stronił od zabawy. Całą noc przetańczył z pannami. Z Jaśka biły młodzieńcza energia i chęć do życia. Podobnie jak jego siostra, Jasiek był raczej prostym człowiekiem, nie skupiał się na kwestiach metafizycznych czy skomplikowanych dylematach moralnych. Wystarczająco zajmowała go praktyczna sfera życia. Jasiek marzył o dostatniej przyszłości na wsi, wśród ludzi, których znał od dziecka.

Chłopak wprost mówił, że chciałby zostać bogatym ziemianinem. Bohater nie ukrywał, że rzeczy materialne mają dla niego duże znaczenie. Bez skrępowania przyznawał się też, że chciałby wzbudzać zazdrość wśród okolicznych chłopów. Z jednej strony zasługiwał na pochwałę za szczerość, a z drugiej - Jasiek reprezentuje materializm chłopów, którzy woleli wygodne życie od walki dla dobra ojczyzny.

Symbolem takiej postawy Jaśka stała się czapka z pawimi piórami. Był to cenny przedmiot, którego miał dla chłopaka bardzo dużą wartość, nie tylko materialną. Czapka symbolizowała marzenia chłopaka o zdobyciu bogactwa. Przedmiot przyczynił się jednak do porażki Jaśka jako patrioty. Chłopak miał do wykonania bardzo ważną misję - poinformowanie chłopów o rozpoczynającym się powstaniu. Niestety, schylił się po czapkę z pawimi piórami i zgubił złoty róg, który przekazał Gospodarzowi Wernyhora.

Jasiek z pewnością kochał ojczyznę, ale był zbyt młody i niedoświadczony życiowo, aby wziąć na siebie odpowiedzialność za zwołanie powstania. Można tu jednak upatrywać się winy Gospodarza, który powierzył tak ważne zadanie młodzieńcowi. Jasiek bardzo żałował, że tak zawiódł podczas ważnej misji. Niestety, nie był w stanie naprawić swojego błędu. Było już za późno, mógł już tylko obserwować, jak zgromadzeni pogrążają się w chocholim tańcu, symbolizującym uśpienie Polaków. Walka o ojczyznę ponownie została przełożona na później. Być może w przyszłości Jasiek mógł stanąć na wysokości zadania jako patriota, ale najpierw musiał nauczyć się odpowiedzialności i przewartościować swoje życie.


Przeczytaj także: Czepiec (Wesele) - charakterystyka

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.