Każdy człowiek popełnia mniej lub bardziej poważne błędy. Tematyka zbrodni, kary i przebaczenia często pojawia się również w literaturze. Na przykładzie epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” i opowiadania Charlesa Dickensa „Opowieść wigilijna”, można stwierdzić, że każdy błąd da się naprawić. Wymaga to jednak czasu i pokory. Bohaterowie musieli przemyśleć swoje postępowanie, żeby zrozumieć, dlaczego zachowali się niewłaściwie. Zrobili wszystko, żeby odkupić swoje winy, dlatego błędy zostały im wybaczone.
Głównym bohaterem epopei Adama Mickiewicza jest Jacek Soplica, wbrew temu, co sugeruje tytuł dzieła. Szlachcic dopuścił się strasznego czynu i poświęcił wiele lat życia, aby go odpokutować. W młodości, Soplica zakochał się w pięknej Ewie Horeszkównie. Niestety, tego związku nie popierał ojciec dziewczyny - Stolnik Horeszko. Soplica nie był wystarczająco bogaty, żeby Stolnik brał go pod uwagę jako kandydata na zięcia, nie zapytał też go nigdy o rękę córki. Stolnik postanowił wydać Ewę za zamożnego kasztelana. Dziewczyna kochała Jacka, ale nie miała odwagi sprzeciwić się woli ojca. Wyszła za kasztelana i urodziła córkę - Zosię. Jacek również się ożenił. Wziął ślub ze skromną dziewczyną, ale nie mógł odwzajemnić jej miłości. Jego żona młodo zmarła, a Jacek został sam z synem Tadeuszem.
Zamek Stolnika został zaatakowany przez Moskali. Chociaż w domu brakowało ludzi do obrony, rodzina Stolnika dzielnie odpierała atak. Na miejscu pojawił się Jacek. Zamiast jednak współczuć Stolnikowi lub mu pomóc, wpadł w gniew. Odżyły dawne urazy, dlatego Soplica nie mógł znieść widoku odważnie walczącego Horeszki. Jacek zastrzelił Stolnika. Horeszko zmarł na rękach swojego sługi - Klucznika. Od tego czasu, Gerwazy poprzysiągł sobie zemstę na Soplicach.
Jacek został uznany za poplecznika Moskali i miał otrzymać nagrodę za swój czyn. Nie mógł znieść takiego upokorzenia, dlatego udał się na emigrację, aby walczyć za ojczyznę. Jak typowy bohater romantyczny, przeszedł przemianę z nieszczęśliwego kochanka w wojownika o wolność. Źle potoczyło się też życie Ewy, która została zesłana z mężem na Syberię. Oboje zmarli, dlatego Zosia została sierotą. Jacek zadbał, żeby dziewczynką zajęła się Telimena oraz łożył pieniądze na utrzymanie Zosi. W ten sposób, chciał odpokutować czyn, którego się dopuścił. Soplica walczył w wojskach napoleońskich, wsławił się w bitwach pod Jeną, Austerlitz, Honelinden czy Gdańskiem.
W końcu, Jacek postanowił wrócić w rodzinne strony. Zrobił to jednak, ukrywając się w zakonnym habicie i przedstawiając się, jako ksiądz Robak. To nazwisko symbolizuje pokorę, której nabrał Soplica. Pełnił rolę emisariusza, a jego celem była organizacja powstania na Litwie. Soplica chciał przygotować lokalną szlachtę na przybycie Napoleona. W pewnym sensie, osiągnął swój cel. Podczas ataku Moskali na Soplicowo, Jacek przyczynił się do zwycięstwa szlachty i jej zjednoczenia w imię wyższego dobra. Soplica ocalił też Gerwazego i Hrabiego. Przed śmiercią, Jacek dokonał spowiedzi i wyznał swoją prawdziwą tożsamość. Umarł spokojny, ponieważ Gerwazy mu przebaczył, a do Soplicowa dotarły wieści o nadchodzącej wojnie. Po śmierci, Jackowi przywrócono dobre imię. Przez swoje poświęcenie dla ojczyzny, Soplica odpokutował czyn, którego dopuścił się w młodości.
Swoje błędy naprawił również Ebenezer Scrooge, główny bohater opowiadania Charlesa Dickensa „Opowieść wigilijna”. Mężczyzna był pozbawionym empatii skąpcem. Znaczenie miały dla niego wyłącznie pieniądze. Nie utrzymywał kontaktu z jedynym krewnym - siostrzeńcem Fredem. Źle traktował też swojego pracownika - Boba Cratchita. Płacił mu niezwykle niską pensję i nawet nie ogrzewał kantoru, w którym pracował Bob.
Życie Scrooge'a odmieniła wizyta trzech duchów: Ducha Przeszłej Wigilii, Ducha Teraźniejszej Wigilii i Ducha Przyszłej Wigilii. Ebenezer zrozumiał błędy przeszłości, gdy zaniedbał ukochaną, ponieważ zależało mu wyłącznie na pieniądzach. Zdał sobie też sprawę, że na własne życzenie zniszczył relację z siostrzeńcem. Zobaczył również, w jakiej biedzie żyje liczna rodzina Cratchitów. Scrooge poznał przyszłość. Dowiedział się, że umrze samotnie, a służba rozkradnie jego prywatne rzeczy. Zobaczył też, że życie straci mały Tim Cratchit, ponieważ jego rodzice nie będą mieli pieniędzy na leczenie niepełnosprawnego synka.
Scrooge postanowił zmienić swoje postępowanie. Zadbał, żeby Cratchitowie mogli zjeść wystawną, świąteczną kolację. Zmienił też warunki pracy Boba i postanowił zająć się jego chorym synkiem. Ebenezer odnowił też kontakt z własną rodziną, wreszcie przyjął zaproszenie Freda. Odnosił się z życzliwością nawet do przypadkowych przechodniów. Scrooge zmienił się nie do poznania. Okazało się, że nawet mężczyzna w podeszłym wieku może całkowicie się zmienić.
Historie Jacka Soplicy i Ebenezera Scrooge'a pokazują, że można naprawić swoje błędy. Zaangażowanie Jacka nie było oczywiście w stanie przywrócić życia Stolnikowi. Zrobił jednak wszystko, żeby odkupić swoją winę, poświęcając się za ojczyznę i ratując życie ostatniemu z Horeszków - Hrabiemu. Przemianę przeszedł również Scrooge. Nie był w stanie cofnąć czasu, ale postanowił dobrze wykorzystać lata, które mu pozostały.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.