Maria jest nazywana również Marianną lub Magdalenką. Jej postać ukazuje trudną sytuację kobiet w drugiej połowie XIX wieku. Bieda doprowadziła dziewczynę do moralnego upadku, z którego podniosła się dzięki pomocy Stanisława Wokulskiego.
Dziewczyna ma dziewiętnaście lat, chociaż często podaje się za szesnastolatkę. W przeszłości pracowała w szwalni, ale jej wypłata była bardzo niska. Maria nie była w stanie opłacić mieszkania, co zmusiło ją do poszukiwania innych form zarobku. Ubóstwo doprowadziło do jej moralnego upadku. Dziewczyna trafiła do domu publicznego.
Jak okazuje się później, do tej sytuacji przyczynił się kobieciarz Kazimierz Starski. Maria wspomina, że to on był jej pierwszym mężczyzną i doprowadził ją do zguby. Złe towarzystwo sprawiło, że dziewczyna znalazła się w trudnej sytuacji, z której nie potrafi się wydostać. Jest zadłużona, wciąż wdaje się w konflikty z gospodynią. Ma za sobą nawet nieudaną próbę ucieczki. Nie może opuścić domu publicznego, ponieważ obawia się, że zostanie oskarżona o kradzież.
Życie Marii zmienia spotkanie z Wokulskim podczas kwesty wielkanocnej. Kupiec dostrzega dziewczynę w kościele. Maria szokuje otoczenie swoim wulgarnym makijażem i wyzywającym strojem: aksamitnym kaftanem i jaskrawym kapeluszem. Nie ma śmiałości, aby dotknąć krzyż, ale całuje stopy ukrzyżowanego Jezusa. Mimo swojego moralnego upadku, pozostaje pobożna. Znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, ale rozdaje jałmużnę ubogim.
Początkowo nie chce przyjąć pomocy Wokulskiego. Jest bierna, nie ma w niej chęci do zmian. W końcu zgadza się jednak na pobyt u sióstr magdalenek, prowadzących dom dla upadłych dziewcząt. To doświadczenie całkowicie zmienia jej życie. Uczy się krawiectwa, jest łagodna i posłuszna. Po opuszczeniu magdalenek, ponownie może liczyć na pomoc Wokulskiego. Kupiec zapewnia jej pokój w domu furmana Wysockiego na Tamce, kupuje maszynę do szycia oraz daje rekomendację do pracy w składzie bielizny.
Maria poznaje rzemieślnika Węgiełka, którym troskliwie opiekuje się podczas jego choroby. Robi to całkowicie bezinteresownie, nie ma nawet nadziei na zamążpójście. Mimo wszystko, Węgiełek postanawia ją poślubić. Dzięki finansowej pomocy Wokulskiego, para osiedla się w Zasławiu. Maria jest dobrą, pracowitą żoną. Małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Węgiełek nie może pogodzić się z przeszłością Marii. Dziewczyna podnosi się z upadku, ale przeszłość wciąż wpływa na jej życie.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.